Volgens mij zijn ze een beetje zenuwachtig aan het worden, hier in Kosovo. Vanochtend op weg van Priština naar Mitrovica, het dorpje Babin Most. Een handvol Tsjechen van Kfor (de internationale vredesmacht in Kosovo), ho, stop, remmen. Ik word een beetje zenuwachtig van al die automatische wapens om me heen. Autopapieren, rijbewijs, alle deuren open, achterklep open, motorkap open, tas open, zakken leegmaken, met zo'n metaaldetecterend piepapparaat tussen m'n benen. Alles gecontroleerd en dan vragen ze nog of ik wapens of drugs bij me heb. "Ja, onder de reserveband, waar je nog niet hebt gekeken," antwoord ik gevat. "Toch maar beter om in het vervolg niet meer zulke grappen te maken," antwoordt de Tsjech in nors hakkietakkie-engels. Moest ik ook nog een handtekening zetten. "Waarom, waarvoor, voor wie?" "Als bewijs dat je bent gecontroleerd." Aan wie moet ik dat nou bewijzen????
Fijn dat er zo goed op die Kosovaren wordt gepast, maar ik zit me al de hele dag af te vragen waar al die vrouwen, drugs en wapens die naar en door Kosovo worden gesmokkeld verstopt zitten. Niet in mijn auto, dat weten de Tsjechen nu ook.
Posts
2 opmerkingen:
Zo'n zelfde soort opmerking heeft mij een keer 24 uur vertraging opgeleverd bij de grens tussen Servië en Montenegro enkele jaren terug. Mocht mooi meekomen met de controleur en de trein verlaten. Kreeg uiteindelijk toen de trein was vertrokken en het opeens erg stil werd op het station wel een raki of wat aangeboden terwijl het in de schaduw zeker 35 graden was. De agenten vonden mij erg interessant en stelden mij allerlei vragen over Holland en Den Haag (niets over Amsterdam). Heeft indruk gemaakt en achteraf een fijne ervaring.
Rakija bij 35 graden, dat is wel erg gevaarlijk. Maar zo zie je, de Servische (of Montenegrijnse) politie is zo beroerd nog niet. Van die Tsjechen kreeg ik helemaal niks.
Een reactie posten