kafana

Gisterenavond hebben we maar weer eens iets gedaan wat Belgrado zo leuk maakt: een avondje op het terras van een kafana. Bled in dit geval. Dat is mij om de hoek. Wat is een kafana? Dit is de omschrijving van Wikipedia en die klopt in de meeste gevallen vrij redelijk:

A stereotypical kafana usually has the following features: It makes use of square tables draped in checkered tablecloth with shiny tin ashtrays. The walls are wainscoted, whitewashed years ago, and the ceiling is yellow from the cigarette smoke, which makes breathing difficult. The bar is wooden, usually accompanied with showcase-type refrigerator. The waitress is a buxom, slightly overweight, worn out woman in her late 30s, though looking older, wearing washed out black-white uniform with mandatory big black wallet. She is often inappropriately addressed by regular guests but is not shy about talking back and telling them off.

Een typische kafana-avond: Het is een uur of zes. Aleksandra eet gegrillde inktvisjes, ik eet ćevapčići, zoals bijna altijd in Bled. Željko belt op, een vriend.

- "Waar zijn jullie?"

- "In Bled"

- "Ik ben er over tien minuten."

Željko werkt als econoom bij een farmaceutisch bedrijf; hij komt er net vandaan. Hij draagt een vreemde combinatie, zijn jasje is verkreukeld en bovendien is hij behangen met allerlei tassen. Željko is nog niet zo gewend aan een pak.

En dan verloopt de avond verder als elke kafana-avond. Je neemt je voor op tijd naar huis te gaan, maar er moet worden gediscussieerd, gerookt en gedronken. Er moeten gekke gezichten worden getrokken en foto's worden gemaakt. Aleksandra vertrekt naar een andere afspraak en is een paar uur later weer terug. De ober loopt af en aan en de rekening valt aan het eind van de avond weer reuze mee.