Wat moet die vreemde man van me? Je ziet het hem zich afvragen, de kleine Damjan die alweer een stuk groter is dan de vorige keer dat ik hem zag. Voor de mensen die nog niet zo thuis zijn in de (schoon)familiebeslommeringen: Damjan is mijn kleine neefje uit Niš. Ik probeer hem hier iets onduidelijks uit een potje te laten eten. Aanvankelijk ging dat niet zo goed, maar toen hij eenmaal in de gaten had dat ik goed volk was, hield hij niet meer op. Sterker nog, hij wilde ook de lepel en mijn vinger opeten.Damjan heeft ook een Grote Zus, Mihaela. Ook al zo lief, vooral als je ze met z'n tweeën op de foto zet (nee, die grote handen zijn niet van Mihaela, maar van vader Vlada).
Posts
3 opmerkingen:
Wat een schatjes!!!!
Leuk..je zou zo aan kleine Godfroidjes gaan denken :-)
Ja, lief hè. Mij treft vooral de onschuld in Damjans grote ronde bruine stuiterogen en de ondeugendheid in Miša's blik. Beide observaties komen wonderwel overeen met hun karakters.
Over die kleine Godfroidjes... Nee, dat is me toch echt iets te privé.
Een reactie posten