taliban

Volgende week naar Macedonië en dat is altijd weer een fijne combinatie van werk en pret, van veel eten en drinken, van eindeloos ouwehoeren bij Brenda. Dat is geen mevrouw, maar een piepklein restaurantje in de oude stad van Skopje.





Eigenaar Hashim (een Macedonische moslim, op de foto in het midden) heeft de lekkerste kalfskoteletjes van de Balkan. En hij weet dat ik dol ben op de combinatie bier-rakija, een kopstoot als het ware. Ik moet hem er altijd van weerhouden me er meer dan twee van te geven. Toen ik in 2003 voor drie jaar naar Moskou vertrok, gaf hij me opdracht om naar Afghanistan te reizen, tussen de Taliban voor een camera te gaan staan en naar hem te zwaaien. Het is er niet van gekomen.
De komende dagen moet ik me druk inlezen, want ik heb de afgelopen tijd de ontwikkelingen in Macedonië niet heel goed gevolgd. Ik weet dat er volgende week vervroegde verkiezingen zijn. In de aanloop daarheen zijn het vooral de Albanezen die elkaar onderling het leven zuur maken. Een intra-etnisch conflict, heet dat in jargon. U hoort ervan.