woensdag 14 mei 2008

poëzie


Het Eurovisie Songfestival kan beginnen; ik ben er helemaal klaar voor. Zojuist heeft men mij in het perscentrum de songfestivalkledij uitgereikt, een songfestivaltas in de handen gedrukt, alsmede een opschrijfboekje, het officiële programma, een pen en een doosjes met kleurpotloden (waarvan me het nut me niet helemaal duidelijk is).
In het programma staan de teksten van alle liedjes afgedrukt. Laat me eens een bloemlezing geven van al dat poëtisch talent:
Montenegro:
Ponoć nad gradom kuca
Ja ne znam gdje si ti
(officieel om de een of andere reden vertaald als: Middernacht in onze stad/Denkend waar ben jij, volgens mij moet het zijn: Middernacht in de stad tikt weg/Ik weet niet waar je bent)
Azerbeidzjan:
For peace we pray
Save us from all fears
(misschien een beetje te zwaar op de hand)
Noorwegen:
Love can be hard sometimes
Yes it can catch you off guard like bad crimes
(toprijmelarij uit Skandinavië)
Oekraïne:
You've been my superstar
But it's not what you are
(moeder!!!!!!)
Ierland:
Oh I come from a nation what knows how to write a song
Oh Europe where oh where did it all go wrong
(gezongen door een kalkoen, wordt verondersteld grappig te zijn)
En natuurlijk Nederland:
There was a time when I was in love with a fool
He stepped on my heart, bruised me, and broke the golden rule
(bij zo'n tekst zou je toch eerder een stevige blues verwachten)

Een aantal creatievelingen heeft natuurlijk maandenlang zitten brainstormen over het motto voor dit festival in Belgrado. De uitkomst: Confluence of sound. Ik vind het eerlijk gezegd niet zo gelukkig, 'samenvloeiing van geluid'. Alsof al die artiesten hier alleen maar geluid staan te produceren. Had er dan 'samenvloeiing van culturen' (serieus) van gemaakt of misschien zelfs 'samenvloeiing van goeddeels opgepijpte saaie liedjes' (niet serieus). Dat van die samenvloeiing vind ik dan wel weer mooi. Het slaat namelijk ook heel erg op Belgrado, waar twee rivieren, de Donau en de Sava, samenvloeien, maar waar ook culturen samenvloeien, waar eeuwenlang de Turkse en de Oostenrijkse rijken samenkwamen (of beter: op elkaar botsten). Wat klinkt dat raar: Oostenrijkse rijken, doet me denken aan Oostenrijkers met veel geld.
Hoe dan ook, Hind (zucht...), vindt het "een heel mooi motto". Dat heeft ze me zondag zelf verteld. "Het Eurovisie Songfestival is ook wel een beetje een samenkomst van verschillende culturen en geluiden," zei ze. "Dus een beter motto had ik me niet kunnen wensen." En als het voor Hind een goed motto is, dan is het dat voor mij ook.

Geen opmerkingen: