rustig

Het is gisteren rustig gebleven. De fa's en de anitfa's hebben elkaar de hersens niet ingeslagen. Er waren bijna geen fa's.

Een bonte verzameling, die antifa's. Je hebt er die terugverlangen naar Joegoslavië.

En je hebt er die uitzien naar de Europese Unie.

Maar je hebt er ook die dat niet doen.

Je hebt ook homoactivisten.

En ze hebben zich allemaal (nou ja, zo heel veel waren het er niet; een paar honderd) verzameld achter de leus 'Neći Proći'. Moeilijk te vertalen. 'Geen sprake van', zou ik in dit geval zeggen. Daarmee doelen de antifa's op de bijeenkomst die de fa's hadden willen houden, maar die was verboden.

Het bleef dus rustig, maar daar was wel de inzet van VIJFENTWINTIGHONDERD man politie en gendarmerie voor nodig.

Zoals altijd bij demonstraties in Belgrado was het centrum afgesloten voor verkeer. Trolleybuspassagiers moesten dus even geduld hebben.

Een handvol anti-antifa's stond op Trg Republika, waar ook nog een eenzame aanhanger van Radovan Karadžić zit te demonstreren, te roepen dat de antifa's het toch echt bij het verkeerde eind hebben, maar door de overweldigende hoeveelheid politie moesten ze het daarbij laten


En zo verliep dus alles in pais en vree. Er werd nog een bloemetje bij het monument voor de slachtoffers van het fascisme op Terazije gelegd, wat 'no pasaran' geroepen en toen ging iedereen naar huis. Ik niet. Ik heb tot middernacht op een terras gezeten vanwege het goede weer en vanwege de biertjes die ze daar verkopen.

Als je een indruk wilt hebben van hoe het bovenstaande klonk, moet je maar een op onderstaande link klikken.

antifa.mp3

nazi's & antifa's

Het belooft weer een gezellig dagje te worden. De politie heeft het weliswaar verboden, maar iedereen vewacht dat een club neo-nazi's vanmiddag toch de straat op zal gaan in Belgrado. Een club antifa's is dat ook van plan. Dat wordt knokken.

Ik was vorig jaar op 7 oktober in Novi Sad waar de profa's en de antifa's elkaar ook al in de haren vlogen. Dat was niet leuk. Er vloog van alles door de lucht: stokken, ijzeren staven, stenen, camera's, volle bierflessen, lege bierflessen. Eigenlijk alles waar je mee gooien kunt. De politie was gewoontegetrouw veel te laat met ingrijpen. Cameraman Iwan met wie ik op pad was, kreeg een steen op z'n kale schedel en moest naar het ziekenhuis. Ook toen was de bijeenkomst van de neo-nazi's trouwens verboden.

De club van Servische nazi's staat overigens onder leiding van ene Goran Davidović. Dat is een vreemde naam voor iemand met zo'n overtuiging. Davidović is een ongebruikelijke naam in dit land, een naam die kan duiden op joodse afkomst. Degenen die cyrillisch lezen, Servisch begrijpen en geïnteresseerd zijn in de denkbeelden van Serviës eigen micro-Führer, kunnen hier hun hart ophalen. Kijk eens naar het filmpje op die site; een demonstratie tegen de onafhankelijkheid van Kosovo. De camera (een mobiele telefoon, denk ik) pent van de voor- naar de achterkant van de demo, maar de bediener ervan weet niet hoe snel hij weer naar voren moet zwiepen als blijkt dat die achterkant wel heel erg snel komt (en dus toont hoe weinig mensen er eigenlijk waren).

Nodeloos te zeggen dat het grote voorbeeld van de profa's, de heer A. Hitler, Slaven beschouwde als Untermenschen. Getuige deze discussie op een van hun forums, zitten ze daar zelf ook nogal mee in hun maag.

Als jullie morgen geen nieuwe post op het Belgradoblog aantreffen, dan heb ik een steen op m'n kop gehad. Kan gebeuren, risico van het vak. Stuur me een bloemetje.

machtspolitiek

Dat het raar kan lopen in de wereld, dat wisten we wel, maar het loopt nu wel uitzonderlijk raar. In 1999, tijdens de Kosovo-oorlog, was ik zowel in Macedonië als in Montenegro. Niemand (althans van het Slavische deel van de bevolking) moest daar toen iets hebben van de guerilla die de Albanezen over de grens hadden ontketend. Ook de politici niet. Terroristen waren het, die mannen van het UCK. Ik herinner me nog goed dat je zeker in het begin maar beter niet kon zeggen dat je uit Nederland kwam, want Nederland deed van harte mee aan de bombardementen op de broeders onder leiding van Slobodan Milošević. Motenegro kreeg zelfs zelf een flinke lading Navobommen te vewerken.

Maar dat is allemaal vergeten en vergeven. Gisterenavond hebben beide buurlanden de eenzijdig uitgeroepen onafhankelijkheid van Kosovo erkend. Niks wachten op de uitspraak van het Internationaal Hof van Justitie in Den Haag, want een oordeel van het VN-hof, daar hebben we niks mee te maken. De Albanese minderheden in Montegero en Macedonië natuurlijk blij, de Macedoniërs en Montegrijnen minder.

Hoe dat nou zomaar ineens kan? Wel, allereerst is het niet ineens. Het zat er al een tijdje aan te komen en de reden dat het is gebeurd is niet dat beide regeringen nu ineens achter de Kosovaarse Albanezen staan. Welnee, dat doen ze helemaal niet. Maar ze hebben dus wel allebei Albanese minderheden en de recente geschiedenis heeft geleerd dat je die maar beter niet tegen je in het harnas kunt jagen. Dan worden ze boos en gaan ze schieten en weten ze de Navo ervan te overtuigen om bommen te gaan gooien.

Maar er is nog iets anders. Belangrijker volgens mij. Macedonië en Montenegro (waar overigens zo zoetjesaan meer Russen wonen dan Montegrijnen) willen graag lid worden van de Europese Unie en van de Navo. En (de grootste delen van) Navo en EU zijn wel voor die onafhankelijkheid. En Macedonië en Montenegro kunnen dat lidmaatschap wel op hun buik schrijven als ze de decreten van het Centraal Comité in Brussel negeren.

Dit is geen frisse politiek, dames en heren, dit is een staaltje ongezouten machtspolitiek. Geloof me maar.

Ps Servië heeft de ambassadeurs van Montenegro en Macedonië direct het land uitgebonjourd.

giraf

Een fijne, typisch Servische rel. Trouwe lezers kunnen zich Dragan Marković 'Palma' (foto) misschien nog voor de geest halen. Hij is leider van een piepklein politiek partijtje, dat evenwel onmisbaar is om de pro-Europese coalitie van Boris Tadić in het parlement aan een meerderheid te helpen. In zijn woonplaats Jagodina in Centraal-Servië is die Palma net zo onmisbaar als in de coalitie. Hij is er burgemeester en een gevierd zakenman, die onder meer een dierentuin heeft opgericht. Het dagblad Blic heeft nu ontdekt dat Palma tijdens de coalitieonderhandelingen eerder dit jaar als eis voor regeringsdeelname heeft gesteld dat zijn dierentuin ter bevordering van het toerisme in Jagodina subsidie zou krijgen voor de aanschaf van een giraf. En wat is er gebeurd? De dierentuin hééft subsidie gekregen voor de aanschaf van een giraf. En niet te weinig: tweehonderdvijftigduizend euro uit het Nationaal Investeringsfonds. Niet dat giraffen zo duur zijn, maar het transport is naar het schijnt nogal prijzig.

Palma ontkent natuurlijk dat hij de regering steunt vanwege de giraf. De man, ooit de politieke bondgenoot van Arkan, heeft het Europese licht gezien. "Ik zit met de Democraten in de regering, omdat die lid willen worden van de EU," zei hij in het parlement, dat hem ter verantwoording had geroepen. "Niet vanwege de giraf." Het beest is overigens nog niet in Jagodina gesignaleerd.

half zeven

Zo ziet Belgrado eruit om half zeven 's ochtends: slaperig, beetje heiïg, de stad ontwaakt langzaam. Beneden op straat komen de gemeentelijke bladerenvegers langs. Dappere mensen die altijd heel vroeg op moeten. Net als ik vandaag.

Als de bladerenvegers hun werk hebben gedaan, hoor je vanuit de verte iets aan komen grommen. Het verbaast me dat ik daar normaal gesproken niet wakker van word. Benieuwd wat het is, kijk ik nogmaals uit het raam naar beneden. Ah, het is de gemeentelijke bladerenveegmachine.

enquête

EN NEEM NOG EVEN DRIE SECONDEN OM DE ENQUÊTE HIERNAAST IN TE VULLEN.

Het gaat dus om deze lamp, die ik persoonlijk oerlelijk vind:

gaaaaaaaap

Gotohgotohgot, wat is het leven moeilijk. Vijf uur, buiten is het nog nacht en in mijn hoofd ook. Ik wist niet dat Belgrado zo stil kon zijn. Ik krijg m'n ogen maar niet open, maar een correspondent staat altijd paraat. Over ruim een uur in de uitzending van het Radio 1 Journaal. Over wat ook alweer? Oh ja, iets met de Verenigde Naties en Kosovo en Servië. Luistert er wel iemand op dat uur? Lijkt me sterk. Zal ik maar gewoon weer naar bed gaan? Goed idee. Snurk. Nee, toch maar niet.

GOEDE MORGEN LIEVE BEZOEKERS!!! ZIEN JULLIE WEL HOE ZWAAR IK HET HEB???

nagelbijten

Heel politiek Belgrado zit op dit moment nagelbijtend naar de televisie te kijken. Vuk Jeremić, de minister van buitenlandse zaken is een paar minuten geleden namelijk begonnen de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe te spreken en dat wil iedereen zien. RTS 2 zendt de rede rechtstreeks uit. Vuk heeft het over Kosovo. Hij (en de rest van de regering) wil graag dat die Algemene Vergadering een verzoek indient bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag om te beoordelen of onafhankelijheidsverklaring door de Albanezen op 17 februari volkenrechtelijk door de beugel kan. Servië vindt van niet. Voor een dergelijk verzoek moet de helft van de 192 leden van de Verenigde Naties zijn zegen geven.

Mochten jullie geïnteresseerd zijn hoeveel landen het 'onafhankelijke' Kosovo inmiddels hebben erkend: het zijn er inmiddels zevenenveertig, waaronder internationale zwaargewichten als Samoa, San Marino, en Senegal (keuze gebaseerd op de alliteratie, zoals je ziet). Volgens Nauru (nooit van gehoord) heeft Kosovo ook bestaansrecht als onafhankelijk land. Wordt vervolgd.

mafia

Ze hebben het in Zagreb eindelijk in de gaten: zware misdaad is niet alleen een zaak van Serviërs en Albanezen (die er inderdaad erg goed in zijn), ze hebben zelf ook grote schurken. Er waren een paar harde lessen voor nodig om tot dat besef te komen. Afgelopen maandag werd Ivana Hodak, de 26-jarige dochter van een beroemde advocaat (en zelf ook advocate), op klaarlichte dag doodgeschoten in het trappenhuis van haar flatgebouw. In de afgelopen maanden werden er al een journalist die de Kroatische mafia onderzoekt, een politicus en een zakenman afgetuigd met honkbalknuppels, danwel ijzeren staven. Al dat geweld wordt toegeschreven aan georganiseerde misdaadgroepen.
De vader van Ivana, Zvonimir, verdedigt momenteel ook al zo'n lekkere jongen: generaal Vladimir Zagorec. Die wordt ervan verdacht tijdens de oorlog in het begin van de jaren negentig voor 3,5 miljoen euro aan diamanten in eigen zak te hebben gestopt. Daar waren ze natuurlijk niet voor bedoeld. Hij had er wapens om mee tegen de Serviërs te vechten voor moeten kopen. Moeder Hodak doet aan politiek. Hoe de vork precies aan de steel zit, weet ik niet. Misschien had Zagorec de diamanten moeten delen met andere boeven. Hoe dan ook, ze zijn er in Kroatië dus van overtuigd dat de mafia erachter zit.
Van schrik heeft premier Sanader zijn ministers van binnenlandse zaken en justitie en de chef van de politie de laan uitgestuurd. Er komt naar het schijnt zelfs een heus plan van aanpak om de georganiseerde misdaad aan te pakken. Ze moeten wel in Zagreb, want de Europese Unie stelt een harde aanpak van de criminaliteit als voorwaarde voor Kroatiës toetreding tot de EU.
Het land mag dan een stuk dichter bij het lidmaatschap zijn dan de andere voormalige republieken van Joegoslavië (uitgezonderd Slovenië dat al lid is), de verschillen zijn klaarblijkelijk toch ook weer niet zo heel erg groot, wat de Kroaten ons wel altijd willen doen geloven.
Welkom op de Balkan, join the club.

auto

Het voorzitterschap van de Kosovaarse parlement heeft een mooi plan: alle honderdtwintig leden van de volksvertegenwoordiging hebben recht op een auto. Die hebben ze natuurlijk allemaal al, maar voorzitter Jakup Krasniqi en zijn collega's vinden dat de gekozenen er recht op hebben om zich op kosten van de belastingbetaler en (vooral) de internationale gemeenschap (dus ook de Nederlandse belastingbetaler) te verplaatsen. Bovendien mogen ze ook allemaal een secretaresse aanstellen. Het budget van Kosovo is groot genoeg. Geld zat daar.

Laten we eens een rekensommetje maken. Volkswagen Golfs zijn erg populair. Wat kost die, twintigduizend euro (het moeten natuurlijk wel nieuwe auto's zijn, want met een tweedehandsje kun je als parlementariër niet aankomen). Honderdtwintig keer twintigduizend is 2,4 miljoen euro. Secretaresses verdienen niet veel in Kosovo, dat komt goed uit. Tweehonderdvijftig euro per maand, schat ik. Dat is dus dertigduizend euro per maand. Maal twaalf, is driehonderdzestigduizend euro. Opgeteld kost het plannetje van Krasniqi dus 2,76 miljoen. Moet kunnen.

Waar willen ze die auto's trouwens allemaal parkeren?

verhuizen 4

Het is gelukt. We hebben een nieuw appartement gevonden en aan het begin van de middag het huurcontract met de eigenaar (een fluitleraar) getekend. Het is vlak in de buurt, in de Carigradskastraat. Sterker nog, we kunnen het gebouw vanaf ons huidige balkon zien (niet met al dat glas, maar er links naast). De woning zelf is niet zichtbaar, die is op de tweede verdieping. Het is voor Belgradobegrippen een oud pand; in 1939 opgeleverd en het is wonderlijk genoeg gespaard gebleven in de bombardementen tijdens de tweede wereldoorlog, die ook Dorćol (onze buurt) zwaar hebben getroffen.

Het appartement heeft een uiterst vreemde indeling en dat maakt het mede zo leuk. Je komt binnen door de zo langzamerhand onvermijdelijke Fort-Knowdeur. Dan heb je gelijk rechts een gangetje, met links een berging en aan het eind de keuken met een balkonnetje en daarachter een kleine kamer voor de meid (die we niet hebben, ik maak er mijn kantoortje van).

Het gangetje naar de keuken:

Het uitzicht van het balkonnetje:

Als je na binnenkomst rechtdoor loopt, kom je in de salon, waar gek genoeg de badkamer op uitkomt. Daar achter (dat is aan de voorkant van het gebouw) liggen nog twee flinke kamers. Leuk detail: de originele kachels staan er nog in. Die vreselijke lampen en stoelen gaan eruit. Verhuisdatum: 1 november.

Mooi appartement, vind ik, en niet erg duur. De eigenaar en zijn zoon lijken me heel fatsoenlijke mensen, dus ik denk dat we de komende jaren prettig zullen wonen.

bruiloft

Er was veel varkensvlees.

Er was taart.

Er was natuurlijk een roma-orkest.

Er was een blij dansende moeder.

Er waren andere dansende mensen.

Bruid en bruidegom waren er.

En wij waren er ook.

Kortom, we hadden gisterenavond een bruiloft en die voel ik nu nog in m'n hele lijf. Veel eten, veel rakija en veel pret. En vandaag is het ook feest, want vandaag is het op de dag af vijf jaar geleden dat Aleksandra en ik zijn getrouwd. Dat zag er zo uit.

Mooi feest was dat in Niš. Aleksandra is nu aan het werk, maar vanavond gaan we het vieren met kuma Katja. Kum Xhabir kan er niet bij zijn. Die woont in Skopje en dat is een beetje te ver weg om een avondje over te komen. Ik vrees dat het vanavond weer veel eten, veel drinken en veel pret wordt en dat ik morgen weer met een kater zit.

boef

De beelden zijn vaag, maar het nieuws is er niet minder spectaculair om: de politie in Sarajevo heeft gisteren aan het eind van de middag Naser Orić gearresteerd. Meneer zat in restaurant Brajlović honderdduizenden Bosnische marken uit te wisselen met een andere boef: Damir Fazlić, die bekend staat als "controversieel zakenman", oftewel een stinkend rijke crimineel.

Orić wordt verdacht van afpersing en dat is geen verrassing voor degenen die de levenswandel van de man een beetje hebben gevolgd. Hoe en wat is nog niet helemaal duidelijk. Fazlić is ook in de kraag gepakt, net als twee anderen, onder wie een Serviër uit Belgrado. Zo zie je maar weer, in het schurkengilde geldt etnische achtergrond niet. Dat blijkt ook wel uit geruchten over Fazlić. Die zou Milorad Ulemek (verantwoordelijk voor de moord op de Servische premier Đinđić in 2003) enige tijd verstopt hebben in Sarajevo.

Cinici (en ik reken mezelf daar in dit geval ook wel onder) zullen zeggen dat 41-jarige Orić alsnog zijn verdiende loon krijgt. Het Joegoslavië Tribunaal wist de commandant van de moslimstrijdkrachten in Srebrenica tijdens de Bosnië-oorlog in zijn wijsheid niet meer dan drie jaar gevangenisstraf op te leggen, omdat hij niet had voorkomen dat vijf Bosnische Serviërs in zijn gevangenschap waren vermoord en er elf waren mishandeld. De woede onder de Serviërs was groot. Zij houden Orić verantwoordelijk voor de honderden Bosnisch-Servische burgerdoden die vielen bij uitbraken van de moslimtroepen uit Srebrenica.

We zullen zien wat er nu volgt. In de Balkanrechtspraak weet dit soort types bijna altijd te ontkomen. Rijk en gevierd, wat wil je nog meer. Bovendien heeft zijn advocaat hem ook bij het Joegoslavië Tribunaal op miraculeuze wijze gevrijwaard van een lange gevangenisstraf.

herfst

De herfst slaat ook in Belgrado onverbiddelijk toe. Hoewel het niet koud is, beginnen de bomen in de straat te kleuren, dwarrelen de bladeren droevig naar beneden om de stoep zoetjesaan te bedekken. Straks zal alles weer kaal zijn. Af en toe regent het, maar gelukkig niet hard. De donkere dagen staan voor de deur en ik kan niet zaggen dat ik daar blij mee ben.

warm

Een paar dagen geleden, terwijl ik zat te bibberen van de kou, schreef ik dat de stadsverwarming pas vanaf 15 oktober werkt. Wat een onrecht! De autoriteiten hebben wel degelijk het beste met ons voor en stoken de ketels al sinds 1 oktober op, zodat we gerieflijk warm in onze woningen kunnen verkeren. Het punt is nu dat de zweetdruppels me 's ochtends van het gezicht parelen. Het is ook nooit goed of het deugt niet.

buikpijn

Er komt vaak gek nieuws uit Macedonië. Neem nou het volgende. Driehonderdnegenendertig mensen zijn ziek geworden nadat zij "met room gevuld gebak" hadden gegeten. De betreffende moslims (meest Albanezen) hadden zich aan het eind van de ramadan zo volgepropt met zoetigheid dat ze niet wisten hoe snel ze naar de wc moesten rennen, omdat de gebakjes er aan boven-, dan wel onderkant met een noodgang weer uitkwamen. Buikkrampen, overgeven, diarree, hou d'r over op. De een na de ander kwam bij de dokter binnengestrompeld. Al dat gebak was volgens de berichten afkomstig van één enkele winkel in Skopjes Bit Pazar, de markt in het oude deel van de stad. Verbaast me niks, ik ben er ook eens ongenadig ziek geworden na het eten van... Wat was het ook alweer. Vergeten. Maar driehonderdnegenendertig gebakjes uit één winkel? Dat lijkt me wel erg veel. Het lijkt me waarschijnlijker dat er een hele levering room bedorven was en dat de gebakjes in heel veel winkels de oorzaak van de ellende zijn geweest. Het is nog een wonder dat er zo weinig mensen ziek zijn geworden, want volgens de Macedonische minister van volksgezondheid, Bujar Osmani, zijn er honderdzevenendertig gebakjeswinkels in het hele land onderzocht, waarvan er veertig (bijna dertig procent) zijn gesloten omdat ze niet voldeden aan de hygiënische vereisten. Kandidaatlid van de Europese Unie. Dat wel.

VOERTUIGENSERIE, verhuizen 3

Degenen die de voertuigenserie volgen, weten dat ik een stille bewondering heb voor alles wat roma in elkaar knutselen om karton en andere nuttig materiaal uit de vuilcontainers te vervoeren. Hier weer zo'n voorbeeld. Lijkt me sterk dat je zoiets ergens in de fietsenwinkel kunt kopen. Nee, het is weer een staaltje onvervalste huisvlijt.

Ik vraag me iets af: als je zo goed kunt knutselen, waarom maak je daar je vak dan niet van? Hoef je niet bij nacht en ontij de containers langs. En volgens mij verdien je er ook nog meer aan. Ik zal maar eens een ngo gaan oprichten: de Onroknorg, de Onafhankelijke Roma Knutsel Organisatie. Subsidietje aanvragen bij een stel internationale donors en wat westerse ambassades, schiet er vast voor mij als initiatiefnemer/secretaris-generaal nog wel wat over. En daar kan ik dan weer een duurder appartement van huren. Want ik wil wel op de bovenste verdieping van onderstaande flat in Gospodar Jovanova wonen, maar met mijn huidige inkomen kan ik me dat niet veroorloven.

lijk?

- Een dijbeen, lijkt me.
- Van een koe, een paard of van de oude mevrouw van de overkant? Die heb ik al een tijdje niet gezien?

- Nu je het zegt, ik zie haar ook nooit meer langs de gevel schuifelen op weg naar de bakker.

- Het zal toch niet waar zijn?

- Je weet het nooit.

- Waarom zou ze uitgebeend zijn?

- Ik denk dat ze in een grote zak was gestopt en dat haar ene dijbeen eruit gevallen is.

- Ga weg...

- Je hoort het wel vaker hoor. Oudjes zijn vaak een blok aan het been van de kinderen. Ze vragen veel zorg en aandacht en vaak hebben ze ook nog wel wat spaarcentjes onder het matras.

- Stel je toch voor...

- En dat in onze straat...

- Zullen we de politie bellen?

- Laten we dat maar niet doen. Stel je voor dat het een stuk koe is, dat een straathond heeft meegesleept uit de container bij de slager. Dan maak je jezelf onsterflijk belachelijk.

- Dat is waar.

- Zullen we koffie gaan drinken op het terras. Het is nu nog lekker weer.

- Laten we dat maar doen.

wat nu?

Niet dat ik wil beweren een verkeersbordenexpert te zijn, maar zo'n bord bestaat volgens mij helemaal niet. Hoezo bestaat niet? Bestaat wel. Ga maar kijken in de Višnjicevastraat. Wat het betekent? Geen idee. Een verbod om ondergronds te gaan of zoiets. Suggesties?

verhuizen 2

De zoektocht naar nieuwe woonruimte is nu echt begonnen. Gisteren hebben we de blaren onder onze voeten gelopen in Vračar (op Vračar zeggen ze hier), vanuit Dorćol (waar we nu wonen) gezien aan de andere kant van het centrum. Natuurlijk kwamen er een paar verhuurders niet opdagen, was er één de sleutels vergeten en verdubbelde de huurprijs van een ander appartement spontaan toen de huisbaas hoorde dat ik buitenlander ben. Maar we hebben toch twee mogelijkheden op ons lijstje staan. Ze zijn nog een beetje te duur, maar wellicht praten we er nog wat vanaf.

Het eerste appartement is in de Sveti Savastraat (plaatjes hierboven), tussen het Slavijaplein en de gigantische Sveti Sava kerk. Dat laatste komt ons geestelijke welbevinden vast en zeker ten goede. Het is een lekker ruime, moderne en goed opgeknapte woning. De bakker is aan de overkant, het poshe Portobello-café een eindje verderop in de straat en het centrum van het centrum begint op Slavija. Lijkt dus een goede keus.

Het tweede is veel klassieker (de meubels gaan er gelukkig uit). De straatnaam ben ik even kwijt, maar het is wat dieper in Vračar en dus wat verder van het centrum.

De verhuurders lijken me aardige mensen en dat is in de wildwestmarkt van de appartementenverhuur een groot voordeel. Bovendien heeft dit appartement een balkon en voor Belgradose begrippen een enóóóóórme keuken, waar onze king-size eettafel ook in past.

Het is nog te vroeg voor conclusies. Ik vind het wel een gek idee om uit Dorćol weg te gaan. Ben erg gewend geraakt aan de markt, de winkeltjes en de broodjeswinkel met overheerlijke pljeskavica en pileći belo met urnebes. Vanavond gaan we in onze eigen buurt kijken. Maar hopen dat er wat tussen zit.

VOERTUIGENSERIE

De laatste aflevering van de voertuigenserie is alweer even geleden, maar hier is dan toch een nieuwe. Porsches zie je niet veel in Belgrado, eigenlijk nooit, en dan nog oranje ook. Servische rijkaards prefereren grote zwarte SUV's (bij voorkeur BMW's, Volvo's of, als ze héél veel geld hebben, Hummers met geblindeerde ruiten) en Audi's A8. Een opvallende verschijning derhalve in de Gospodar Jovanovastraat.