zwemmen

Ik ben bang dat de chronologie even zoek is, maar dat moet dan maar. Ik had gisteren beloofd uit te leggen waarom ik daar in dat zwembad was. Wel, daar vonden de Kosovaarse zwemkampioenschappen plaats. Waarom ik daar zo graag bij wilde zijn, doet er nu even niet toe. Ik vond het er erg leuk. Het zwemniveau was bedroevend laag. Als ik in het bad was gedoken, had ik met twee vingers in m'n neus de honderd meter vlinderslag kunnen winnen (hoewel dat rottig lastig is met die vingers in je neus), en dat terwijl ik de vlinderslag helemaal niet beheers. Alle andere nummers zouden eveneens een peulenschil voor me zijn geweest. Maar het was aandoenlijk om te zien hoe de deelnemers en deelneemsters hun uiterste best deden. Dit was nog eens wat anders dan die verwende Prištinajeugd die de godganse dag op een terras zit niks te doen. Overweldigend groot was het aantal deelnemers overigens niet. Bij sommige nummers lagen er maar drie meisjes in het water.

En die verdienden dan ook prompt alledrie een medaille uit handen van de voorzitter van het Kosovaars Olympisch Comité (niet erkend, wel een aardige man), Besim Hasani, die ik eerder op de dag had geïnterviewd.

Op de regel der matigheid bestaat in Kosovo één uitzondering, heeft men mij verteld: Daulina Osmani. En inderdaad, waar bij de andere meisjes stakerigheid troef was, stond daar ineeens een bonk van een meid. Zo eentje waar je beter geen ruzie mee krijgt. Hoewel pas vijftien, heeft ze gisteren op de rugslag na alle nummers gewonnen. Over vier jaar hoopt ze er in Londen wél bij te zijn. Dan moet de rest van de wereld wel eerst dat Olympisch Comité van meneer Hasani erkennen en dan moet Daulina ook over wat meer trainingsmogelijkheden kunnen beschikken. In de zomer is trainen niet zo'n probleem, vertelde ze, maar in de winter kan ze alleen terecht in een binnenbad van zeventien meter. Een lokale verffabrikant betaalt een heel klein beetje sponsorgeld en voor de rest draaien pa en ma Osmani op. Kom op, Nederlandse Zwembond, tast eens in de beurs en laat haar een tijdje in Nederland trainen. En Koninklijke Hoogheid de Kroonprins, als u nou namens de Nederlandse Olympische beweging eens een duit in het zakje deed. Ik kan u moeiteloos met haar en haar trainer in contact brengen. Zouden ze erg op prijs stellen. Dit is Daulina (let ook op die gestorven zwaan achter haar):