zaterdag 27 februari 2010

pak slaag

Helden zijn ook maar gewone mensen. Laszlo Tökes, de gereformeerde dominee van Hongaarse afkomst, bij wiens kerk in Timisoara de Roemeense revolutie van 1989 begon, is van zijn vrouw af. Of beter: zij is van hem af. Mevrouw Tökes had genoeg van zijn "herhaalde ontrouw en gebruik van lichamelijk geweld". Geen held meer (dat is-ie voor velen trouwens nooit geweest), maar gewoon een man die vreemd gaat en zijn vrouw slaat. Voor de geïnteresseerden: hier de reportage die ik in december in Timisoara maakt. (Dank voor de tip, Cornelis).



protest

Om niet de indruk te wekken dat ik alleen maar heb lopen lanterfanten, nog wat foto's van een demonstratie van afgelopen woensdag. Ik heb begrepen dat de media in West-Europa hebben bericht dat heel Griekenland plat lag en dat de demonstratie in Athene is uitgelopen op een veldslag met de politie. Geen van beide observaties is waar. De organiserende vakbonden waren bepaald niet tevreden met de omvang van de staking en de 'veldslag' aan het eind van de demonstratie behelsde niet meer dan een kortstondige veschpartij tussen een handvol anarchisten en de politie ("standaardprocedure" bij demonstraties, heb ik me door verschillende mensen laten vertellen). Zo zie je maar, niet alleen over de rest van de Balkan wordt gekleurd bericht.
Ik ga geen heel betoog schrijven over de stand van de Griekse economie, de omvang van begrotingstekort en staatschuld, de onderhandelingen met de Europese Unie, niet over internationale speculatie, noch over het maatregelenpakket waarmee de regering van de socialistische premier Papandreou uit de crisis hoopt te komen. Wat ik daarover te melden heb, schrijf ik op in de twee artikelen voor het Financieele Dagblad (en waarvan er één bijna af is). Ik zal de links op het Belgradoblog zetten, zodra die zijn gepubliceerd. Wat ik wel kan zeggen is dat de situatie behoorlijk dramatisch is.
Aan het begin van de domstratie, het nog lege podium:


Vraag me niet wat dit betekent:

Actievoerders metselen de toegangsdeur van een bank dicht:

Een boze Griek:


Demonstratie voor het parlementsgebouw:

Een vakbondsleider (van de bond voor gepensioneerden van de Dienst voor Sociale Zekerheid, gelieerd aan de communistische partij):

Nog een vakbondsleider (van de bond voor leraren op de middelbare school, gelieerd aan de socialistische partij):

En als je die laatste foto een beetje opblaast, zie je dat er een aardige beker op een van de planken staat. Beograd, staat erop. Verder ben ik helemaal niet chauvinistisch.

Tal van organisaties en individuen grijpen zo'n demonstratie aan voor hun eigen belang. Krakers bijvoorbeeld:

en Bengalen:


en Turkse Koerden:


en Afrikanen:


Nootjesverkopers:


en broodverkopers:
En tot slot nog de gedenksteen voor Alexandros Grigoropoulos, een vijftienjarige jongen die op 6 december 2008 werd doodgeschoten door de politie. Zijn dood was aanleiding voor een maandlang van rellen in Athene. Dat waren pas veldslagen.

oud

Ik logeerde in de Plaka, een oude wijk in het centrum van Athene waar je niet links of rechts kunt kijken zonder een of ander archeolgisch wonder te zien. De Akropolis toornt boven alles uit, maar er is meer, veel meer. Zoveel dat ik van het grootste deel al lang weer ben vergeten wat wat ook alweer was. In de het hoogseizoen moet het hier een rampgebied zijn, omdat je dan over de hoofden van de toeristen loopt. Nu was het prettig; rustig en warm genoeg om koffie op een terras te drinken.


Een straatkat en een -hond (niet archeologisch):

Een eindje verderop: de tempel van Zeus:

voertuigenserie

Ze stonden vlak bij mijn hotel. Gezien de vlaggetjes op het onderste voertuig en het feit dat Akropoli in latijns schrift is geschreven zouden het Franse toeristen die op alternatieve wijze naar Athene zijn komen rijden kunnen zijn. Maar al sla je me dood, ik weet het niet zeker.


pompoenen

Je ziet ze in veel landen bij parlementen, presidentiële gebouwen, koninklijke paleizen en/of belangrijke monumenten, vaak in traditionele kledij om aan te geven dat het betreffende land al een hele geschiedenis achter zich heeft. In Athene staat de erewacht voor het parlementsgebouw en die heeft een ingewikkelde procedure om te wisselen.




Ik houd er over het algemeen niet van om 's lands gebruiken op een makkelijke manier te kakken te zetten, maar toe nou jongens, jullie maken het me wel heel erg moeilijk om mijn lachen in te houden. Goed, jullie wapens zien er modern en gevaarlijk uit, dat rokje zij jullie vergeven, maar die witte mailots, die kwasten op je kuien en die rare balletjes op je schoenen... (proest)

hulde

Of ik Grieks spreek, vroeg Albert. Nee, ik spreek geen Grieks. Geen woord. Als je cyrillisch leest, kun je het Griekse schrift met wat fantasie wel ontcijferen, maar dan weet je nog niks. Een goede vertaler, die op de hoogte is van wat er in het land speelt en ook nog eens goede contacten heeft, is dus van levensbelang als je, zoals ik, moet berichten over een land waar je de taal niet van beheerst en (behalve uit de krant) nauwelijks weet wat er gaande is. Een fixer heet zo iemand (producer als je televisie maakt, verschil moet er zijn). Pavlos is een goede. De momenten dat we niet aan het interviewen waren, waren we aan het discussiëren en raadde hij me aan een laagje dieper te kijken dan hetgeen je aan de oppervlakte ziet. Ik kan natuurlijk niet zeggen dat ik de Griekse samenleving nu ten diepste doorgrond, maar volgens mij heb ik voldoende gezien en gehoord om later vandaag twee verhalen voor het Financieele Dagblad te maken. Hulde voor Pavlos.

maandag 22 februari 2010

athens by night

Zomaar wat avondplaatjes om mee te beginnen


zondag 21 februari 2010

crisis, what crisis?

Tien jaar geleden was ik er voor het laatst beroepsmatig: in Griekenland. Het valt buiten mijn NOS-gebied, dus de paar keer dat ik er in de tussentijd ben geweest, was alleen voor de zon, de zee en de eilanden.
Nu wordt het serieus. Een poosje geleden kreeg ik een telefoontje van het Financieele Dagblad. De vraag was of ik zin had om zo nu en dan stukjes te schrijven over financiële en economische onderwerpen. Dat had ik wel. Zij hebben niemand in Griekenland, dus dat ga ik erbij doen. Iedereen die het een beetje bijhoudt, weet dat het daar een enorme economische chaos is. De totaal uit de hand gelopen overheidsfinanciën bedreigen de euro en het economisch herstel van de hele Europese Unie. Journalistiek gezien ben ik dus met mijn neus in de boter gevallen.
Er is wel een probleem: ik weet nauwelijks iets van Griekenland en economisch onderlegd kun je me zeker niet noemen. Dat wordt dus drie dagen lang met heel veel mensen praten en proberen te begrijpen waar het allemaal om draait. Morgen weg, vrijdag terug. Hoop jullie in de tussentijd van dienst te blijven.

zaterdag 20 februari 2010

graf

Ik word zo ongelooflijk triest van dit soort berichten. In Gnjilane (Oost-Kosovo) is eerder deze week het graf van een Servische vrouw geschonden. Ze was de dag ervoor begraven op het kerkhof waar sinds 1999 geen Serviër meer een laatste rustplaats had gevonden. Ik vraag me af wat er zich afspeelt in de zieke breinen van mensen die zoiets doen.
- Wat zullen we vanavond eens gaan doen?
- Ah, ik weet wat. Er is vandaag een Servische begraven. Fun. Laten we haar opgraven.
Zoiets?
De familie trof de volgende dag een open graf en een open kist aan. Volgens een (Servische) politiecommandant was deze actie "een duidelijk bewijs aan Serviërs dat ze zelfs hun doden niet kunnen begraven in Gnjilane". Ik vrees dat hij gelijk heeft.
"Zo'n daad mag niet worden toegestaan aan wie dan ook om 'lage politieke doelen' te bereiken", verklaarde de regering in Priština, daarmee bevestigend dat er sprake was van een politiek doel. Welk doel is niet zo moeilijk te raden.
Ik heb eens zitten terugbladeren wat er op dit macabere gebied zoals is gebeurd sinds 1999 en ik werd er nog veel triester van. Kijk hier maar eens (1999). En hier (2004). Sindsdien lijkt het rustiger, maar vergis je niet. Met de regelmaat van de klok zie je meldingen van dit soort incidenten, zij het op kleinere schaal.
Het is de bedoeling dat Kfor de bewaking van voor Serviërs belangrijke plekken in Kosovo gaat overdragen aan de Kosovopolitie. Ik ben er minder dan ooit van overtuigd dat dat een goed idee is.

vrijdag 19 februari 2010

(geen) bomen

Er is in Belgrado al een tijdje een enorme rel aan de gang over kap van bomen aan de Kralja Aleksandraboulevard (ex-Bulevar Revolucije). Ze zouden oud zijn en ziek. Deze week hebben gemeentearbeiders de kettingzaag ter hand genomen. Veel bewoners en andere Belgradoërs zijn woedend. Ze vinden dat de boulevard niet zonder bomen kan en ze geloven er niks van dat de gemeente de beloofde nieuwe bomen daadwerkelijk zal planten. Er is zelfs een Facebookgroep opgericht om het onheil te keren: Stop de Kettingzaagmassamoord.
Ik hoop maar dat de gemeente dezelfde criteria niet voor mensen gaat toepassen: oud en ziek, maak er maar een eind aan.

heilig? (4)

In de tussentijd kon het natuurlijk niet stil blijven rond de omstreden Artemije. Eergisteren heeft de politie een naaste medewerker van de bisschop gearresteerd: Predrag Subotički, directeur van Artemijes bouwfirma Rade Neimar. Deze meneer zou tussen 2004 en 2009 driehonderdduizend euro hebben verdonkeremaand. Geld, dat was bestemd voor de reconstructie van kloosters in Kosovo. Volgens Serviës minister van binnenlandse zaken, Ivica Dačić, reageert de politie met haar onderzoek naar financiële onregelmatigheden in het bisdom Raška en Prizren (waar Artemije de op non-actief gestelde bisschop van is) op een aangifte van de Servisch Orthodoxe Kerk.

carnaval

Carnaval in Šibenik.