wonen

Onze huisbaas heeft gezegd dat we tegen het eind van het jaar de flat waarin we wonen moeten verlaten. Hij had hem gekocht voor zijn zoon en schoondochter. De zoon is twee jaar geleden echter omgekomen bij een verkeersongeval en de schoondochter wilde toen niet gaan wonen in een flat die ook voor hem was bedoeld. Daar is ze nu overheen en dus moeten wij naar iets anders omzien. Geen kwaad woord overigens over mijn huisbaas (oud-keeper van het Joegoslavische voetbalelftal). Hij is heel cooperatief, reageert meteen als er iets kapot is en geeft ons ruim de tijd om iets anders te vinden. Ik ken legio gevallen van mensen die een maand of minder kregen om hun boeltje te pakken.

We overwegen nu sterk een woning te kopen in Belgrado. Dat zal nog niet meevallen, want de vraag is enorm, het aanbod niet al te groot en de prijzen bijgevolg hoog voor Balkanbegrippen. Onder de tweeduizend euro per vierkante meter is bijna niks fatsoenlijks meer te vinden. Zeker niet als je (zoals ik) niet helemaal aan het randje van de stad wilt wonen en ook al geen behoefte hebt aan een dump (waarvan er wel nogal wat beschikbaar zijn). Het optrekje hierboven moet 950.000 euro opleveren. Daar kunnen jullie in Nederland om lachen, maar het is hier voor buitenlanders (nog) niet mogelijk een hypotheek te krijgen en zoveel geld heb ik echt niet op mijn rekening (misschien moet ik me maar tot Serviër laten naturaliseren). Vanmiddag naar de bank om te informeren hoeveel Aleksandra kan lenen, zonder dat we direct failliet gaan. De hypotheekmarkt in Servië is relatief nieuw en dus zit er heel veel kaf onder het koren. De meeste banken proberen je op alle mogelijke manieren een oor aan te naaien. Dat wordt goed oppassen en een advocaat inhuren voor de kleine lettertjes.