vrienden voor het leven

Ze hebben in Moskou ruim twee maanden handenwringend zitten wachten op wat die rare Serviërs zouden gaan doen. Blijven ze onze vriendjes of ruilen die ondankbare honden ons in voor EU en Navo? Poetin, Medvedev, Lavrov, het moet ze in het Kremlin wekenlang dun door de broek zijn gelopen. Ze kunnen gerust zijn. De Servische minister van buitenlandse zaken, Vuk Jeremić, is in de Russische hoofdstad op bezoek geweest, alwaar hij een tijdje heeft zitten praten met een verslaggever van Российская газета (Rosijskaja Gazeta), aan wie hij vertelde dat Rusland Servië's beste vriend is (want ze hebben daar lekker veel olie en gas, maar dat zei-ie er niet bij). Daar zullen de Russen blij mee zijn geweest (want die willen een vinger in de Balkanpap houden en voor en prikkie de energiestromen controleren, maar dat zeggen zíj niet bij).
Hoewel, als je het interview aan een nadere beschouwing onderwerpt, dan ontstaat er toch een wat ander beeld. "De absolute prioriteit van de nieuwe regering is om de soevereiniteit en territoriale integriteit van Servië te behouden en in dat verband is Rusland zonder enige twijfel Servië's belangrijkste bondgenoot," vervolgde Jeremić. Let op het 'in dat verband'. In andere verbanden zijn er kennelijk andere belangrijkste bondgenoten.
Hij legt zijn prioriteit overigens iets anders dan zijn politieke baas Boris Tadić, die de hele tijd roept dat het lidmaatschap van de Europese Unie het allerbelangrijkste streven van deze regering is. Jeremić haastte zich dan ook om te vervolgen: "De andere prioriteit in het buitenlands beleid is Europese integratie."
Nou is het van tweeën één, Vuk, je kunt niet van twee walletjes eten, want dat leidt onherroepelijk tot brokken. En dan kan je wel zeggen dat jullie "volledige steun" van Moskou hebben voor dat gewenste lidmaatschap, maar je weet net zo goed als ik dat datzelfde Moskou je als een baksteen laat vallen als ze dat daar beter uitkomt.


Vuk en Sergej (Lavrov)