vlooienmarkt

De markt is bijna leeg. De mensen vinden het te warm om boodschappen te gaan doen. En geef ze eens ongelijk, het is zesendertig graden.

Naast de markt is een spontaan soort van tweede markt ontstaan, waar men kleedjes op de grond uitspreidt, daar wat troep oplegt en dan gaat zitten wachten tot er kopers komen. Buvljak, heet dat hier. Vlooienmarkt zeg maar. Veel geïnteresseerden zijn er niet. Het is dan ook een merkwaardig soort koopwaar dat er wordt aangeboden: een pluchen beer, een plastic dinosaurus, een paar springtouwen, een handmixer, een paar roze schoentjes en nog zo wat. En dan ziet dit er nog heel toonbaar uit. Je kunt er ook door de mot aangevreten bontjassen kopen of 23e hands schoenen of insectenverdelger die waarschijnlijk nergens ter wereld aan de milieueisen voldoet.

Zo schept Belgrado, zoals zoveel steden, haar eigen economie. Een illegale volgens de wet, want ten eerste mag je op straat niks verkopen zonder vergunning en ten tweede betaalt er natuurlijk niemand belasting. Verplichte fiscale bonnetjes? Vergeet het maar.

Zo'n spontane buvljak trek vanzelfsprekend niet het meest draagkrachtige publiek. Er komen nogal wat dronkaards. Hun favoriete buffet is vlakbij en ze kunnen hier voor een paar dinar een hele oude broek, een hemd met gaten en een paar afgetrapte gympen kopen. Kortom, het favoriete kostuum van dronkaards.

Hoewel ze nogal schreeuwen, van de ene kant van de stoep naar de andere zwalken, niet zo lekker ruiken en pissen waar het ze uitkomt, heb je meestal niet veel last van ze. Maar soms worden ze boos. Dan schelden ze en dan vallen ze niets vermoedende voorbijgangers aan. Dan kun je beter even aan de kant gaan. (met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's).