De verhuizing nadert. Nog vier nachtjes slapen en drieënhalve dag in de rotzooi. Tonnen ongebruikte kabeltjes en stekkertjes, gelezen maar oninteressante boeken en prullaria weggegooid. Ik ben vandaag begonnen de boekenkasten uit elkaar te schroeven, waardoor de vloer van de woonkamer vrijwel niet meer te betreden is. Straks zit alles in dozen en is er dus een week of wat niets meer te vinden. Pieker me suf wat ik buiten die dozen moet houden om in ieder geval te kunnen eten, slapen en werken. Hoop dat alles tegen het eind van het jaar weer op z'n plek staat in het nieuwe appartement, maar vrees het ergste. Waarom heeft een mens toch zoveel spullen? Waarom ben ik toch niet m'n leven lang op één adres blijven wonen?
Posts
2 opmerkingen:
Klopt. Ik heb bij paps en mams in NL postzegelalbums, lp's en meer, hier in RO op 3 plaatsen allerlei spullen - tandenborstels, shampoo, drank, schone onderbroek & sokken liggen of staan op elk van die plekken gereed maar het blijft toch iedere keer een heel gesjouw met vooral de laptop en dossiers vol papieren. Vorige week in Boekarest een plotselinge tolkopdracht voor Nederlandse zakenmensen en dan hangt mijn enige colbertjasje natuurlijk elders; vandaag een schriftelijke vertaling hier in Alba Iulia en mijn woordenboeken zijn verspreid over Boekarest en Sighisoara. Gelukkig heb je dan mobiel internet. Misschien kan ik daar t.z.t. ook mijn colbertjasje mee downloaden. Je hebt gelijk: een doorsnee schaapsherder heeft al deze luxeproblemen niet. Welkom terug!
Ik ben blij dat ik, tenzij ik op reis ben, mijn schone onderbroeken maar op één locatie heb ondergebracht en dat geldt ook voor drank en shampoo. Colbertjes draag ik zelden of nooit, maar die vier die ik heb, hangen allemaal in dezelfde kast. En wat die schaapherder betreft, die heeft dan waarschijnlijk weer geen mobiel internet.
Een reactie posten