vrijdag 3 oktober 2008
warm
Een paar dagen geleden, terwijl ik zat te bibberen van de kou, schreef ik dat de stadsverwarming pas vanaf 15 oktober werkt. Wat een onrecht! De autoriteiten hebben wel degelijk het beste met ons voor en stoken de ketels al sinds 1 oktober op, zodat we gerieflijk warm in onze woningen kunnen verkeren. Het punt is nu dat de zweetdruppels me 's ochtends van het gezicht parelen. Het is ook nooit goed of het deugt niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Zie ook aan de zijkant van je blog dat het vandaag 24 graden was..dan heb je idd geen verwarming nodig ;-)
Hier regen, regen en inderdaad nog eens regen..Zullen we ruilen van woonplaats? ;-)
Nou nee, laten we dat (dat ruilen) maar niet doen. Ik word liever zwetend wakker dan dat ik de hele dag in de regen loop.
Ik gooi nog wat hout op het vuur in Sighisoara hier ('s avonds fris) en hoop dat mijn rommelflatje in Boekarest zo lang mogelijk onverwarmd blijft: kom daar zelden maar betaal wel iedere winter de automatische stadsverwarming. Nu zou ik daar eigen cv in kunnen stoppen (op gas) zodat ik warmte en water alleen betaal voor zover ik het gebruik, luiheid weerhoudt me - geen optie voor jou? Kost ongeveer 500 euro. Of staat de uiterst strenge flatvereniging (communisten!! de voorzitter heeft steevast een Securitate-verleden) zulks niet toe, zoals ook hier tot onlangs?
In ieder geval handig om je woordenboek te drogen... ;-)
goed om weer een Belgrado Blog te zien...
Mijn Groningen - Belgrado is een behoorlijk ingedut; te druk met druk zijn...
he ljubinka..een oude bekende ;-) Remember me?...was ook een trouw lezer van je blog...hoop dat e.e.a nu een stuk beter gaat met je en je familie..grappig om elkaar hier dan toch weer tegen te komen ;-)
Gelukkig is de 'president' van ons gebouw een uiterst vriendelijke man en zeker geen geheimedienstbullebak, Cornelis. Hij zou dan ook zeker geen bezwaar hebben. Probleem is dat we hier geen gas hebben, dus dan houdt het op. Ik heb hoe dan ook geen zin om te investeren in een cv-installatie in een appartement dat niet van mij is. En tot slot gaan we ook nog eens verhuizen. We lijden dus gewoon door.
Die woordenboeken liggen overigens niet te drogen, Ljubinka. Ze liggen daar omdat de radiator naast mijn bureau hangt en ik heb ze heel vaak nodig, gezien mijn povere kennis van het Servisch.
En wat zien we nu? Een reünie! Het Belgradoblog brengt mensen bij elkaar. Daar kan ik weer een hele week op teren.
Een reactie posten