corruptie

Iedere keer na verkiezingen wordt er een enorme stoelendans georganiseerd. Er komen natuurlijk nieuwe ministers en, in de gemeenten, nieuwe wethouders en een nieuwe burgemeester en die nemen allemaal hun persoonlijke 'adviseurs' mee, die om wat voor reden dan ook een baantje nodig hebben. Maar er gebeurt meer. De hele top van de ministeries, overheidsdiensten, gemeentelijke diensten en staatsbedrijven wordt vervangen. Niet omdat die mensen hun werk niet goed zouden doen, maar omdat ze de verkeerde politieke kleur hebben. Na de verkiezingen van mei zijn dus bijna alle aanhangers van Vojislav Koštunica de laan uitgestuurd, om plaats te maken voor de politieke makkers van Boris Tadić en Ivica Dačić. Directeuren van gemeentelijke vervoerbedrijven, de gouverneur van de Centrale Bank, de baas van de Staatsloterij en de chef van de waterleiding in Novi Sad. Allemaal zijn of worden ze vervangen. Vorige week bereikten Tadić' DS en Dačić' SPS overeenstemming over de veredeling van de baantjes in Belgrado. Pas daarna kon de verzoeningsverklaring tussen beide partijen waar ik gisteren over schfreef worden ondertekend. Pas nu kan het gemeentebestuur echt aan het werk.

Dat die instellingen, diensten en bedrijven (op z'n minst) eens in de vier jaar telkens weer kennis

is nog wel het geringste probleem. Veel erger is dat de betrokkenen weten dat ze over vier jaar hun baantje weer kwijt zijn en dat ze dus in die periode proberen hun eigen zakken zoveel mogelijk te vullen. En zo houdt het ene systeem (de baantjesverdelerij) het andere (de corruptie) in stand.

DS en SPS beloofden in hun verklaring over transparante, Europees georiënteerde politiek, maar die lijkt nog ver weg.