Sorry, maar het moet weer even.
Het begint er steeds meer op te lijken dat de uitlevering van Ratko Mladić niet meer de enige stap is die Servië moet zetten om kans te maken op toetreding tot de Europese Unie. Servië moet zich politiek vooral koest houden en doen wat Brussel zegt.
Ik heb het over de uitwijzing van de ambassadeurs van Macedonië en Montenegro. Die werden eind vorige week tot ongewenste personen verklaard omdat hun regeringen de onafhankelijkheid van Kosovo hebben erkend. En ik heb het over het succes in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, ook vorige week, die besloot het Internationaal Gerechtshof in Den Haag te verzoeken zich uit te spreken over die eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring. De EU, dit keer aangevoerd door de Britten, is daar erg ongelukkig mee.
Servië moet deemoedig het hoofd buigen en de onafhankelijkheid erkennen, of in ieder geval accepteren dat andere landen die erkennen. Maar kan iemand me nou eens uitleggen waarom. Iedere lidstaat van de VN heeft het recht een voorstel te doen in die Algemene Vergadering, die op haar beurt het recht heeft het Internationaal Gerechtshof iets te verzoeken. Normaal diplomatiek werk en de kans op een afgewogen juridisch oordeel over 17 februari. En volgens mij heeft ook meer in het algemeen ieder land het recht zich diplomatiek in te spannen voor een zaak die het van belang acht. En ik kan me met de beste wil van de wereld niet bedenken waarom Kosovo niet van belang kan zijn voor Servië. Ik bedoel maar, er zijn, en worden, oorlogen uitgevochten over afscheidingen. Dan doen ze het hier nog heel fatsoenlijk.
Maar niet volgens de Britse ambassadeur in Belgrado, meneer Stephen Wordsworth. Die noemt in de krant Blic de uitwijzing van de buurdiplomaten "een ongelukkige ontwikkeling, vooral omdat goede relaties met de buurlanden een voorwaarde zijn voor Europese integratie door het proces van stabilisatie en associatie". Hij legt dus heel direct het verband met Europese integratie en vind impliciet dat Servië het proces van stabilisatie en associatie bedreigt. Maar meneer Wordsworth, je kunt evenzogoed zeggen dat juist Macedonië en Montenegro dat proces bedreigen met hun erkenningen.
Of Belgrado Serviës Europese integratie in gevaar heeft gebracht? "Iedere verslechtering met buren is een slecht signaal," zegt de Britse ambassadeur, die vervolgens ook nog eens keihard staat te liegen als hij zegt dat er geen druk op Macedonië en Montenegro is uitgeoefend. Gaat u dat maar fijn de kat wijsmaken, meneer.
Het is waar, het wegsturen van de ambassadeurs is een rare move. Waarom, zou je zeggen, dan niet ook bijvoorbeeld de Amerikaanse, de Britse, de Kroatische en de Sloveense ambassadeurs de deur gewezen? Hun regeringen hebben de onafahankelijkheid immers ook erkend. Het antwoord daarop kan ik niet geven, omdat de Servische regering daar voor zover ik weet niets over heeft gezegd. Tegelijk lijkt de soep ook weer niet zo heet te worden gegeten als die is opgediend. Premier Cvetković zei zaterdag dat de diplomatieke relaties dan voorlopig wel verbroken mogen zijn, op alle andere terreinen verandert er niks, en dat zou, gezien de nauwe relatie tussen met name Servië en Montenegro, ook bijna niet kunnen. Het zal wel een tijdelijk stormpje zijn.
Vanavond gaan de Serviërs in Montenegro (en dat zijn er een heleboel) de straat op in Podgorica. Maar hopen dat de heethoofden thuis blijven, want anders is er stront aan de knikker.
Ik dank u voor uw aandacht. Nu lekker naar buiten.