Boedapest

Strikt genomen hoort dit verhaal helemaal niet op dit blog. Boedapest, Hongarije, ze mochten daar willen dat ze tot de Balkan behoren. Niet dus. Waarschijnlijk interesseert het jullie allemaal geen moer wat hieronder ter sprake komt. Je mag het gerust overslaan. Maar ja, ik kom er net vandaan. Op het plaatje bovenaan de weg erheen. Een uur of vier saaaaaaaaiiiiii, plat, grijs, Vojvodina en Zuid-Hongarije.

Ik kan na een dag of drie niet beoordelen of Boedapest mooi en cultureel verantwoord is. Ik kan wel zeggen dat ik het uitstekend naar m'n zin heb gehad, misschien wel omdat we grofweg negentig procent van de tijd in café's hebben gezeten (waar er een heleboel van zijn) en de rest van de tijd hebben geslapen. Het was veel te koud om buiten te zijn.

Wat zal ik er verder van zeggen? Tsja, die taal. Geen touw aan vast te knopen. Het lijkt me bijzonder sterk dat die Hongaren elkaar verstaan. Volgens mij doen ze net alsof. Ik bedoel maar, wat moet je hier nou van maken (staat op een putdeksel):

Wat zal het betekenen? Putdeksel? Gemeentelijke rioleringsdienst? Verboden hier af te dalen? Kijk eens boven u: een vliegende schotel? Ik weet het niet.
O.k, dit begrijp ik dan weer wel:



Maar wat zal dit nou voor museum zijn (het bleek het Hongaarse landbouwmuseum te zijn)?

En zullen ze in Hongarije ook échte stadions hebben??


Gelukkig waren er ook bekende dingen. De Servenstraat, compleet met orthodoxe kerk (die dicht was op oudjaarsdag) en de Heilige Joris.

Een heel end verderop herinnert een plakette op de Servische ambassade aan een van de vele heldendaden van Tito. De leider van de Hongaarse opstand van 1956, Imre Nagy, had daar (toen nog de Joegoslavische ambassade) onderdak gezocht op de vlucht voor de sovjets die hem maar wat graag wilde hebben. Tito was echter net weer toenadering aan het zoeken tot Moskou en liet hem plompverloren het gebouw uitschoppen. Nagy heeft het niet overleefd.


Wat hebben we verder nog gezien? Oh ja, de mooiste bewakingscamera ter wereld. Die moet welhaast uit de middeleeuwen dateren. Ziet er vandalismebestendig uit. Dat dan weer wel.


Ik heb er lang over getwijfeld of ik het volgende plaatje zou plaatsen. Bescherming van de persoonlijke levenssfeer en zo. Maar volgens mij kan het wel. Vindt gastheer Tijn (nu op weg naar zijn nieuwe post in Brussel) vast niet erg. De paddestoel is trouwens van Aleksandra.

Temeer omdat ik mezelf ook voor aap ga zetten (goede kleurencombinatie). Kijk maar:

Wij hadden bedacht dat deze hoofddeksels de viering van oud en nieuw extra feestelijk zouden maken. Dat is gelukt.


Ziehier dus de mensen die u in woord, geluid en beeld serieus, deskundig en terzakedoende op de hoogte stellen van de internationale ontwikkelingen. Vanaf vandaag gelooft niemand ons meer.