
Ik zit nog met een paar plaatjes die moeilijk zijn te rubriceren, maar die ik wel graag wil laten zien omdat ze iets vertellen over Belgrado. Hierboven een typische straat in mijn buurt, Dorćol. Rechts typisch uit elkaar vallende communistische revolutiebouw en links typisch kapitalistische revolutiebouw, die, geloof me maar, over niet eens zo heel erg lang ook uit elkaar gaat vallen. De bewoners betalen voor Servische begrippen een heleboel geld (ik schat minstens vijfentwintighonderd euro per vierkante meter, waarschijnlijk meer) voor iets waarvan niemand de kwaliteit garandeert.

Vervolgens een degelijk gebouwd onderkomen, maar niet voor mensen. Ik kijk er vanuit mijn raam op uit. De vogeltjes waren er blij mee tijdens de vorst, maar nu staat het huisje leeg. Te kraak aangeboden, zullen we maar zeggen.



2 opmerkingen:
Ik zou niet graag in die taxi zitten :-(
Ik denk dat de taxichauffeur bij terugkomst ook liever had gewild dat hij zijn taxi elders had geparkeerd.
Een reactie posten