Het Belgradoblog is een bescheiden blogje. Normaal gesproken komen er dagelijks niet veel meer dan vijftig unieke bezoekers langs. Vandaag is het helemaal anders. Mijn tellertje draait overuren; rond het middaguur had het al vijfenzestig bezoekers geregistreerd. We dreigen ten onder te gaan in deze vloed van belangstelling.Waar al die geïntereseerden vandaan komen? Hiervandaan. NOS-collega Eelco Bosch van Rosenthal, correspondent te Washington, gaat in op alle (wat mij betreft nogal overdreven) aandacht voor Barack Obama, iets wat Wouter Meijer in Berlijn en ik al eerder hadden gedaan.
Wat kunnen we hieruit afleiden? Ten eerste dat een aantal mensen het onderwerp kennelijk van belang acht. Dat is meegenomen. Maar het betekent ook dat Eelco's blog een stuk beter wordt gelezen dan het mijne. Snik. Als jullie nou allemaal even zeggen dat je me aardig vindt, dan kom ik er misschien wel weer bovenop.
Update: Eelco stelt voor om eens te discussiëren over de verslaggeving over de Verenigde Staten, over de manier, de frequentie en de vorm waarop en waarin er over dat land wordt bericht. Dat lijkt me een goed plan, maar het valt niet helemaal binnen de (niet bestaande) omschrijving van het Belgradoblog. Zo'n discussie heeft alleen zin als jullie daaraan meedoen. Een privé-discussie kunnen we tijdens de correspondentendagen van de NOS wel voeren (en die is ook al in het vooruitzicht gesteld, met bier, mjummie. Ik heb op deze plek dus geen behoefte aan een journalistendiscussie, want het Belgradoblog gaat over Belgrado en over de Balkan in ruimere zin.
De vraag is wat mij betreft: wat betekent de overvloedige aandacht voor Washington en omstreken voor de rest van de wereld, inclusief Belgrado en omstreken. En: betekent het feit dat de VS bijna eenstemmig is verklaard tot de Grote Baas van de Wereld automatisch dat dat ook zo is? Is dat niet een soort van self fullfilling profecy? Van dat soort dingen. Veel mensen die van Servië houden, houden niet zo erg van de Verenigde Staten, dus dat kan mooie, gepeperde meningen opleveren.
Natuurlijk zijn Washington en omgeving belangrijk, natuurlijk is de president van de Verenigde Staten belangrijk, natuurlijk zijn de Amerikaanse veiligheidspolitiek, de economische politiek, het buitenlandse beleid en weet ik veel belangrijk. Maar hoe belangrijk? En vooral: hoe belangrijk voor de Balkan. Antwoord graag dames en heren, laat ze daar maar eens weten dat er meer onder de zon is. Eelco heeft een link beloofd, dus al die VS-adepten krijgen het ook te lezen. Grijp die kans en geef ze er flink van langs.
Posts
15 opmerkingen:
Ach, wie weet blijven al die nieuwe bezoekers terugkomen, als ze dit boeiende blog zien? ;) En is een harde kern van zo'n vijftig fans en kritische geesten niet heel behoorlijk voor een 'losse' (los van de NOS of een krant) weblog over een gebied dat veel Nederlanders toch amper boeit?
Gewoon doorgaan met je blog David-Jan! Ik lees je schrijfsels elke dag en ik geniet ervan.
Je hebt gelijk, ik moet mijn zegeningen tellen.
Sta jij niet ergens op de NOS site met een link? Anyway, ook ik geniet elke dag van je blog dus keep up the good work, keep blogging!
En mijn dag begint ook standaard met het lezen van je blog..naast een kopje koffie, first thing wat ik doe zodra ik op werk kom.
Keep up the good work!
Ook ik kom bijna elke dag wel even neuzen op deze blog waarbij ik af en toe een reactie plaats.
Gewoon lekker doorgaan zo zou ik zeggen.
Gé
Toch fijn om te horen. Natuurlijk ga ik door. Maar waar blijven nou de reacties op de discussie-oproep?
David Jan,
ik volg je blog ook dagelijks, maar meestal via de RSS reader, ik weet niet of ik daarmee ook wordt meegeteld in de statistieken.
En ja, de invloed (macht) van Amerika is groot, ook in de Balkan. Kijk maar naar Kosovo vorig jaar en het bezoek van Bush aan Albanië dat daaraan voorafging. Daar heeft hij echt niet alleen over koetjes en kalfjes gebabbeld, daar is keihard zaken gedaan.
Gewoon doorgaan, David Jan, gewoon doorgaan... :-)
Wat de VS en de overmatige aandacht daarvoor betekenen voor Servie: dat weet jij beter dan ik.
Wat het voor een doorsnee nieuwsconsument betekent: de aandacht betekent a) dat het allerlei ander nieuws wegdrukt, wat b) betekent dat die nieuwsconsument een te verwrongen beeld van de wereld krijgt. A la: landen zijn alleen maar interessant als er excessief veel dojen vallen (passend in de vooroordelen die we over ze hebben: stammenstrijd, overweldigende natuur) of als er westerse toeristen te grazen worden genomen.
Op enig moment gaat dat schuiven, want Het Westen is numeriek in de minderheid, en die 80 procent anderen zullen een manier vinden om zich hoorbaar te maken.
Denk aan China: een groeiende economie, ook nu nog, met ruim een miljard inwoners waar grote interne tegenstellingen steeds problematischer worden. Maar waarvan een groeiend deel van de inwoners zich steeds vaker buiten de landsgrenzen begeeft. En die werkelijk niet snappen waar westerlingen hun superioriteitsgevoel vandaan halen.
Aan de andere kant: Obama belichaamt een sprookje waar veel mensen in willen geloven, en die veel mensen inspireert tot burgerschap. Dat is begrijpelijk, en misschien zelfs hoopvol. Mits met mate toegepast, dat sprookje.
Ik weet niet goed wat Obama en de VS voor Servië betekenen. De Serven zelf zal het worst zijn begreep ik uit je andere blog over Vuk. Ik heb goede hoop dat de "change" echt zal komen. Hij timmert wel aan de weg in het Midden-Oosten. De Balkan is (nog) stabiel, als de vlam weer in de pan slaat moet ook daar weer worden ingegrepen. Ik ben in elk geval positief over de ontwikkelingen in Amerika; na 2 termijnen Bush is dat ook hard nodig. Obama lijkt me geen "cowboy" als zijn voorganger. We moeten het allemaal maar eens zien.
Belangrijk of niet belangrijk, de VS weten die verkiezingen ook wat beter te brengen, voor de liefhebber is het best spannend. Je kunt met de beste wil van de wereld niet zo veel aandacht besteden aan Russische of Chinese verkiezingen.
En je kan wel zeggen dat die Amerikanen zichzelf tot baas van de wereld hebben uitgeroepen, maar zolang ze oorlogen beginnen, belangrijke verdragen boycotten etc kunnen we ze moeilijk negeren.
En hoe belangrijk voor de Balkan? Ik weet niet welke navolidstaten uiteindelijk die bommen op Belgrado smeten, maar de VS waren iig niet tegen. En bij nieuwe onrust mengen ze zich vast opnieuw in die conflicten.
Hallo David-Jan,
Er zijn best redenen, zo op het eerste gezicht,om wat meer vertrouwen te hebben in de toekomst van de VS en de rest van de wereld met Obama aan de macht.De euforie die hierbij loskwam nog voordat de man zijn kantoor uberhaupt ingericht had,ging me echter wel wat ver.Hierin laat men zich weer mee slepen in circus Amerika zoals dat wel vaker het geval is.Er wordt gedaan alsof nu werkelijk al het kwaad in 1 klap de wereld uit is omdat er een zwarte president aan de macht is.Dat vind ik net zo dom als iemand ongeschikt verklaren vanwege zijn of haar huidskleur.Ook Obama zal de machtspositie van de VS moeten handhaven dan wel versterken,dus laten we het niet mooier maken dan het is.Ook Servie zal hiervan de gevolgen blijven ondervinden(zie Kosovo).Ik heb me laten vertellen dat Obama's "Running Mate" Joe Biden in het verleden ook niet de meest pro servische kijk op de gebeurtenissen op de balkan gehad
heeft.Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik me wat betreft dit laatste me nog wat meer moet verdiepen in de materie.Een van de meest kwalijke punten van de VS vind ik dat ze een soort monopolie claimen op normen,waarden en rechtvaardigheid in de wereld en daarmee wegkomen.Zie de oorlog in Irak en guantanamo bay bijvoorbeeld.Wat dat betreft vind ik zeker dat men zich blind staart op de VS.Als dat onder Obama zou afnemen mogen we al erg blij zijn denk ik.
Met vriendelijke groet,
Milan
Toevallig heb ik net een dag vóór Eelco's link jouw blog ontdekt! Dus vond het wel geinig om de link te zien, Eelco kan ik lezen vanaf mijn werkplek, jou niet... Maar ik ga je statistieken opkrikken vanaf nu.
Wat de VS betreft, ik vraag me af hoe lang hun macht nog stand houdt. Het staat buiten kijf dat China steeds belangrijker en machtiger wordt; in Afrika hebben de Chinezen zo onderhand een dikkere vinger in de pap dan de Amerikanen. En ik zie Europa ook nog steeds graag als rising power; wie weet zijn we over een jaar of tien beter in staat de handen ineen te slaan en met een stem te spreken?
Als de Amerikanen aan self fullfilling prophecies doen dan kan Europa dat toch ook? Het is misschien ook vooral een kwestie van arrogantie, overdreven zelfvertrouwen. En daar hebben de Serven genoeg van volgens mij.... dus misschien komt er change?
Zoals je weet, David Jan, ben ik het hartgrondig eens met de stelling dat de aandacht voor de presidentsverkiezingen in de VS bui-ten-spo-rig was. Ik vind dat ook een vrij makkelijk te verdedigen stelling. De besluitvorming in de EU is voor ons vele, zeer vele malen belangrijker. Stuurt de NOS 20 man naar Brussel voor belangrijke verkiezingen of grote debatten? Dacht het niet. Dat is allemaal 'ver van ons bed' en 'Brusselse rompslomp' waar wij dan niets van zouden hebben (fijn dat Hilversum altijd zelf even de standpunten van de kijker bepaalt). Conflicten op de Balkan zijn natuurlijk al helemaal uitgekauwd en een verkiezinkje hier of daar worden we ook niet warm of koud van.
Waarom dan massaal naar muffe stemhokjes-tv over de voorverkiezingen in Ohio zitten kijken? Omdat mijns inziens:
1. Amerika nog steeds teert op een enorme pot goodwill in de westerse wereld.
2. Het journalistiek makkelijk terrein is: eenvoudig te bereiken, goede infrastructuur, toegankelijke taal, communicatieve bevolking. Bovendien kan de journalist er heel eenvoudig aan zijn informatie komen: de verschillende partijen leveren panklaar alle informatie en standpunten aan.
3. Het eenvoudig te consumeren is: afgezien van wat ingewikkeld geneuzel over kiesmannen is alles behapbaar voor de kijker/luisteraar, er is niet de voorkennis vereist om bijvoorbeeld het conflict in Bosnië te begrijpen.
4. Omdat de NOS om de zoveel tijd gewoon behoefte heeft aan een prestigeproject en misschien de wereld ook wel. De mate waarin voor ons feitelijk gezien totaal irrelevante aspecten uit de campagnes en voorverkiezingen werden uitgediept, doet mij vermoeden dat het ook appeleert aan het Big Brother-gevoel, een programma dat ook onverklaarbaar populair was. Gewoon gezellig toekijken hoe wat mensen een beetje met elkaar lopen te kibbelen. Gezellig. Biertje erbij.
Kortom: of het journalistiek relevant is, doet er steeds minder toe. Het levert gewoon leuke tv of radio op.
Ik weet niet goed waar ik moet beginnen, maar vooruit. Allereerst vind ik dat we (de journalistiek) ons moeten laten leiden door wat er gebeurt of gebeurd is en ons niet moeten laten gebruiken door politici, zakenmensen, gewone mensen, Amerikanen, Serviërs, Albanezen of Bosjesmannen. Zij willen graag dat wij berichten over wat er gaat gebeuren, kan gebeuren, zou kunnen gebeuren, misschien ooit wel eens zou kunnen gebeuren als dit of dat (verkiezingen nieuwe president van de VS bijvoorbeeld) zal plaatsvinden. Voor je het weet, maak je deel uit van de propagandamachine. Dat betekent ook dat we soms "ik weet het niet" moeten kunnen en durven zeggen. We zijn immers geen helderzienden en we kunnen al evenmin overal getuige van zijn of aan voldoende bronnen komen die ons informeren.
Meer specifiek merk ik in jullie reacties een redelijk optimistische toon. Het kan zowat niet slechter dan onder Bush. Daar kan ik het persoonlijk best mee eens zijn, maar ik zou het als mijn taak als journalist beschouwen om eerst maar eens te bekijken wat die Obama allemaal (niet) waarmaakt van zijn beloften.
Eelco vroeg me (in het kader van de overvloedige aandacht voor de VS) verder of Washingtonse correspondenten dan maar geen aandacht hadden moeten besteden aan de kredietcrisis, de banken die als gevolg daarvan zijn omgevallen en dat soort dingen. Natuurlijk moet daar aandacht aan worden besteed. Maar was het de aandacht niet waard geweest om vóór dat gebeurde (veel) aandacht te besteden aan het feit dat heel Amerika (en in feite een groot deel van de wereld) op de pof leeft, met andere woorden veel meer uitgeeft dan qua huishoudboekje verantwoord? Daar heb ik weinig van gezien.
Ik pleit er overigens niet voor om maar net zoveel aandacht te geven aan verkiezingen elders in de wereld dan aan de verkiezingen in de VS. Als dat gebeurt, zou helemaal niemand meer een krant lezen, radio luisteren of televisie kijken. Verkiezingen zijn over het algemeen ook de minst interessante onderwerpen, al kun je ze in minder populaire regio's vaak gebruiken als kapstok voor andere verhalen. Helaas denken veel correspondenten daar anders over. Met name degenen in 'belangrijke' hoofdsteden (Brussel, Londen, Parijs, Berlijn, Peking, Moskou) zien politiek nog steeds als summum. Wat dat betreft heb ik het makkelijk: politici in deze regio verkopen over het algemeen alleen maar onzin.
Ik kan geen conclusie trekken, zo ik het al zou willen. Ik bedank jullie allemaal voor jullie bijdrage. En volgens mij is het laatste woord nog niet gezegd, dus blijf vooral reageren.
Een reactie posten