vrouwen

Bij deze wens ik alle bezoeksters van het Belgradoblog een prettige internationale vrouwendag. Ja, daar doen ze hier ook aan, en hoe. 8 Maart, zo luidt een grap met een baard, is de enige dag in het jaar dat een Balkanman zijn vrouw niet slaat. Ik zag zojuist op straat horden mannen met bloemen. Je kunt je afvragen of die voor echtgenote of minnares zijn bedoeld, maar ik vind het altijd een mooi gebaar. Zelf heb ik voor de verandering eens geen bloemen voor Aleksandra gekocht, maar een doos bonbons. Kan ze weer klagen dat ze daar te dik van wordt, zodat er voor mij wellicht ook wat overschiet.
Denk bij internationale vrouwendag overigens niet aan radikaal feministiese aktie. Dat gaat hier heel anders. Met een beetje geluk doet manlief de boodschappen en de afwas, krijgen vrouwen een bloemetje van baas en echtgenoot/minnaar en je ziet grote groepen vrouwen in kafana's die met veel gegiechel en geklets een met drank overgoten gezamenlijke internationalevrouwendaglunch gebruiken (je kunt van hun mannen immers niet verwachten dat ze vandaag ook nog eens koken - dat kunnen ze helemaal niet).
Ik ben ooit eens per ongeluk in zo'n vrouwendagkippenhok terecht gekomen. Het was in het eerste jaar van mijn aanwezigheid alhier en ik was, samen met een mannelijke medereiziger, per auto op weg van Skopje naar Belgrado. Onderweg stopten we ergens in Zuid-Servië bij een kafana langs de weg voor een kop koffie, stapten uit, gingen naar binnen en werden letterlijk besprongen door een aantal zwaar beschonken dames op leeftijd, die hun jaarlijkse lunch genoten met de vrouwen van het bedrijf. Mooie herinnering.