kop in het zand

Roemenië was wat aan de late kant met haar klop op de deur bij het Internationaal Monetair Fonds. Hoewel de aandelenkoersen al met 70 procent waren gekelderd als voorbode van een heuse economische crisis, bezwoer president Basescu in november vorig jaar nog dat “Amerika’s financiële crisis Roemenië niet zal bereiken”. Hij sprak de gedenkwaardige woorden dat de crisis was veroorzaakt door corruptie in de VS, en dat Roemenië er dus van gevrijwaard zou blijven (want, dames en heren, u denkt er misschien anders over, maar in Roemenië bestaat geen corruptie, voeg ik daar aan toe). Opgewekt kondigde meneer de president voor 2009 een economische groei van 5 tot 7 procent aan. Er zaten toen parlementsverkiezingen aan te komen. Vandaar.
Maar ook in januari beweerde Basescu nog dat het allemaal wel meeviel met de gevolgen van de economische crisis en dat een geringe bijdrage van de Europese Unie het land er wel doorheen zou slepen. Dat was buiten de instortende export en uit-, danwel afstel van investeringen gerekend. Het IMF kwam met de onheilsvoorspelling dat de Roemeense economie dit jaar 4 procent gaat krimpen en dat er ook volgend jaar geen sprake zal zijn van groei.
Nu is er voor de komende twee jaar 20 miljard euro extra beschikbaar om die economie een injectie te geven: een lening van zo’n 13 miljard van het IMF en een miljardje links en rechts van Europese Unie, Wereldbank en nog zo wat instellingen. De Roemenen worden wel geacht hun begrotingstekort te beteugelen en dat gaat in dit deel van Europa heel wat minder zachtzinnig dan in Nederland, waar, voor zover ik begrijp, eigenlijk helemaal niks gebeurt. Er wordt stomweg gesneden in de salarissen van ambtenaren en andere in de openbare sector en in de pensioenen, die toch al niet veel voorstellen.
Kortom, zelfs voor Basescu zal het moeilijk zijn om mooi weer te blijven spelen. Hoewel, aan het eind van dit jaar worden er presidentsverkiezingen gehouden en dan weet je maar nooit...