onderweg

Jullie komen er waarschijnlijk niet iedere dag, dus ik zal wat plaatjes laten zien van onderweg. Een indruk. Hierboven zie je het Meer van Ohrid van de Albanese kant. Die bolletjes zijn kleine eenpersoonsbunkertjes. Enver Hoxha heeft er honderdduizenden van laten maken om zijn communistische heilstaat te verdedigen tegen de grote boze buitenwereld. Ik dacht eerlijk gezegd dat de meeste wel opgeruimd zouden zijn, maar dat bleek niet het geval te zijn.

Een verlaten fabriek, een kopersmelterij in Përrenjas, ontdaan van alles wat bruikbaar was. In 1997 stortten de zogenoemde piramideschema's met donderend geraas in elkaar. Heel veel Albanezen verloren al hun spaargeld, het land verviel in chaos. In die periode werd alles wat maar enigszins te plunderen was geplunderd; deze fabriek bijvoorbeeld, maar ook kazernes en andere legerplaatsen, met als gevolg dat zo ongeveer iedereen in het land wel een kalasjnikov in huis heeft.

Dit spreekt voor zich.

Het was lekker weer in Albanië. Dat was mooi, maar niet als je tegen de avond en zonder zonnebril op pad bent. Ik ben een uur of twee lang verblind door de laagstaande zon. Het heeft even zo lang gekost voordat ik m'n ogen weer normaal open kon doen.

Olijfboom langs de (veel te smalle) weg tussen Elbasan en Tirana. Het is daar een waar olijfbomenbos. In stalletjes langs de weg kun je olijfolie kopen, hetgeen ik deze keer niet heb gedaan.

Tirana by night.
Tirana by night.

Tirana by day.

Tirana by day. In het centrum van de stad wordt een mega-orthodoxe kerk gebouwd. Een deel van de Albanezen hangt dat geloof inderdaad aan, maar ik denk dat er, als je ze allemaal in die kerk neerzet, genoeg ruimte overblijft voor alle moslims, katholieken, evangelischen en ongelovigen. Voor alle Albanezen, om kort te gaan. Wordt betaald door de Grieks-orthodoxe kerk. Vandaar.