Dan denk je dat je van tevoren een perfect script hebt geschreven en dan is het weer niet zo. Strepen, krassen, tussenvoegsels, weglatingen, toevoegingen. Probeer daar maar eens uit te komen. Uiteindelijk hebben we volgens mij een mooie, eerlijke reportage over de Navo-bombardementen van 1999 gemaakt. Ik heb de politiek weggelaten, want dat leidt in dit soort gevallen maar af. Gewoon de vraag gesteld: wat betekent dat nou als je in een slaperig plattelandsstadje als Aleksinac woont en je krijgt tot vier keer toe een lading bommen op je kop. Het antwoord is voorspelbaar tragisch: het betekent een heleboel. Het resultaat dus maandag of dinsdag (ik denk dinsdag) in het Journaal.
Overigens wordt er hier in Belgrado dinsdag een herdenkingsbijeenkomst georganiseerd. Ik hoop dat die nu eens een keer niet met knokpartijen, traangas, rubberkogles en in de fik gestoken ambassades gepaard gaat.
Dan denk je dat je van tevoren een perfect script hebt geschreven en dan is het weer niet zo. Strepen, krassen, tussenvoegsels, weglatingen, toevoegingen. Probeer daar maar eens uit te komen. Uiteindelijk hebben we volgens mij een mooie, eerlijke reportage over de Navo-bombardementen van 1999 gemaakt. Ik heb de politiek weggelaten, want dat leidt in dit soort gevallen maar af. Gewoon de vraag gesteld: wat betekent dat nou als je in een slaperig plattelandsstadje als Aleksinac woont en je krijgt tot vier keer toe een lading bommen op je kop. Het antwoord is voorspelbaar tragisch: het betekent een heleboel. Het resultaat dus maandag of dinsdag (ik denk dinsdag) in het Journaal.
Posts
3 opmerkingen:
Misschien kijkt Maxime Verhagen maandag ook, en smelt zijn anders o zo koude hartje na het zien van al dat leed. Plots denkt hij bij zichzelf; hoe kan ik het internationale recht verdedigen terwijl ik het ten koste van Servie al geschonden heb. Gebroken en in tranen reist hij naar Aleksinac om vergiffenis te vragen, en adopteert hij tot slot zelfs een geit als teken van goede wil.
Wow!
Opgroeien is een proces en ik heb persoonlijk daar een harde les geleerd. Ik begreep nooit wat van de Balkan, ik wilde het niet begrijpen, totdat ik in Nis ineens voor een oorlogsmonument stond, uit 1999...
Onschuldige slachtoffers, onder andere van mijn leeftijd, gedood door bommen die door mijn overheid mede werden gegooid. Het maakte zo'n indruk dat ik me begon te verdiepen in de regio, dat ik wilde weten waarom ik dit (van die onschuldige slachtoffers) niet wist. De media liet toen in 1999 alleen mooie shots zien van succesvolle bombardementen, maar ze lieten niet zien hoe de gewone burger zoals jij en ik of één ieder ander hard werd getroffen.
Een trein bombarderen in Grdelica, ach we noemen het "collecteral damage"....
Ik leef nu in 2009, niet meer in 2004, toen ik naïf in Nis stond....Ik heb inmiddels verhalen gehoord en gezien van vrienden uit Servië, Kosovo en Macedonië en dat was een wijze levensles, dat is de rede waarom ik mijn "Balkan site" begon: om op mijn manier mensen op een andere manier naar de Balkan te laten kijken, jouw blog doet dat ook en dat waardeer ik.
Ik ben blij dat ik mensen heb leren kennen die mij de andere kant van het verhaal hebben verteld en nog steeds vertellen; het zijn zij die me in alle gastvrijheid ontvangen en onder het genot van een pivo, slivovitch of rakija mij hebben laten zien dat niet alles zwart en wit is, zoals wij soms doen geloven in Nederland...
Een stukje in ontwikkeling, zie hier: http://www.fabian-vendrig.eu/balkan/html/srb-nato.html
Pozdrav,
Fabian
Een reactie posten