woepie!

Ik ga volgende week naar Slovenië, naar de hoofdstad Ljubljana om precies te zijn. Gebeurt daar dan iets? Nou, eigenlijk niet, behalve dan dat de World Press Photo tentoonstelling er te zien zal zijn en ik ook. In het openbaar nog wel. Ik ga daar allerlei wijze dingen zeggen over journalistiek in landen in transitie en meer in het algemeen over "De uitdagingen van de journalistiek: de valkuilen van vooringenomenheid, eenzijdigheid en druk van de markt". Pfoehh. Nou ben ik natuurlijk razend intelligent, maar jemig, wat moet ik daar nou in godsnaam over vertellen?
Eerst moet ik een student of tachtig te woord staan op de universiteit en daarna is er een rondetafeldiscussiebijeenkomst met andere journalisten en allerlei hoogmogenden uit de Sloveense media. Misschien wel een heuse minister. Ik ben dan wel gewend om voor grote publieken op te treden, maar op radio en televisie zie je die mensen tenminste niet. Straks zit ik tegen al die hoofden aan te kijken en die gaan dan zitten gapen, uit hun neus zitten eten, op hun horloge zitten kijken of het nog geen tijd is en zitten kletsen met hun buurman of -vrouw. Misschien gaan ze wel propjes schieten of nog erger. En ik kan toch moeilijk een minister de klas uitsturen of strafwerk geven. De laatste keer dat ik in het openbaar heb gesproken was toen mijn vader vijfenzestig werd en geloof me, dat is al heel lang geleden.
Die rondetafelbijeenkomst (wedden dat de tafel vierkant is, of rechthoekig) staat onder voorzitterschap van mevrouw Vida Petrovčič (moet daar geen ć op het eind? Rare Slovenen...). Mij zegt die naam helemaal niets, maar ze schijnt in Slovenië erg bekend te zijn. Ze heeft ook boeken geschreven, zag ik op internet:

Ik neem maar aan dat dit over koken gaat.
Op zich is het natuurlijk leuk om naar Ljubljana te gaan. Ik kom daar zelden. Alleen op weg naar Nederland rijd ik er wel eens doorheen. Goede mogelijkheid om de Slovenen een beetje beter te leren kennen. Want ik mag dan wel denken dat er in die rijke uithoek van het voormalige Joegoslavië nooit iets gebeurt, daar denken zij waarschijnlijk heel anders over.