Het aantal bezoekers van het Belgradoblog stijgt langzaam maar zeker. Maar hoe leuk ik het ook vind, gemiddeld 23 per dag, daar blijf ik het niet voor doen. Dat moet beter, dus verleid je vrienden en vriendinnen, je familie, de bakker en de slager, alle Balkanezen die je kent en iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn. Laat me weten wat je van het blog vindt, reageer op mij en op anderen, scheld me uit, stuur me liefdesverklaringen, suggesties, verbeteringen, steunbetuigingen en fanmail, kortom maak deze site interactief. Ik beloof dat ik, als het maar enigszins kan, van me zal laten horen.dinsdag 17 juni 2008
hartenkreet
Het aantal bezoekers van het Belgradoblog stijgt langzaam maar zeker. Maar hoe leuk ik het ook vind, gemiddeld 23 per dag, daar blijf ik het niet voor doen. Dat moet beter, dus verleid je vrienden en vriendinnen, je familie, de bakker en de slager, alle Balkanezen die je kent en iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn. Laat me weten wat je van het blog vindt, reageer op mij en op anderen, scheld me uit, stuur me liefdesverklaringen, suggesties, verbeteringen, steunbetuigingen en fanmail, kortom maak deze site interactief. Ik beloof dat ik, als het maar enigszins kan, van me zal laten horen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
4 opmerkingen:
Heb de link net doorgestuurd naar een kennis, die ook beheerder is op een pagina op Hyves. Die zal de link van de blog ook daar verwerken..We mogen natuurlijk niet toestaan dat je ermee gaat stoppen ;-)
Ben nog wel benieuwd hoe je zo in belgrado terecht bent gekomen, en hoe je familie het vindt dat je in het mooie belgrado verblijft!
Groet,
Marko
Dat geeft de burger moed. Dankjewel. Hoe ik hier terecht gekomen ben? In 1999 is mijn toenmalige vriendin gevraagd de Kosovo-oorlog te verslaan voor haar krant. Ik ben meegegaan. We kregen tijdens de oorlog geen visa voor (toen nog) Joegoslavië, dus de eerste periode werkten we voornamelijk vanuit Macedonië en Albanië. Tot de val van Milošević woonden we in Skopje. Later is zij terug gegaan. Ik ben gebleven en inmiddels getrouwd met een pracht van een Servische. In de tussentijd nog drie jaar in Moskou gewoond en gewerkt, maar om allerlei redenen teruggekeerd naar het mooie Belgrado. Je kunt je voorstellen dat mijn familie elke dag treurt om het feit dat ik hier zit :-) Nee hoor, ze komen graag op bezoek.
Deze eenvoudige gemeenteambtenaar met mooie herinneringen aan de regio waar jij zo boeiend over schrijft en plaatjes van laat zien, zou het wel jammer vinden als je stopt. Bijna dagelijks lees ik met veel interesse en vaak een nostalgische glimlach op de lippen je avonturen en fantaseer dan over wilde plannen voor de toekomst. Eerst nog even wat geld sparen en dan komen we er aan! Succes met schrijven en groet van Jesse.
Beste Jesse, ben erg benieuwd wat die wilde plannen dan zijn...
Een reactie posten