Eergisteren schreef ik over mijn lekke band. Met die band gaat het goed, met mij wat minder. Om het vastgeroeste kreng eraf te krijgen, moest ik met een zware hamer in de weer. En aangezien die watjes van journalisten hun handen alleen maar gebruiken om het toetsenbord te beroeren en helemaal niet gewend zijn aan zware arbeid, ligt naar mijn gevoel nu mijn linkerhand in puin. Het begon gisteren. Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar het doet verrekte zeer. Als dat zo blijft toch maar eens naar de dokter. Kan ik later weer schrijven over de gezondheidszorg in Servië. Zo houd je jezelf aan het werk als blogger.woensdag 10 februari 2010
hand
Eergisteren schreef ik over mijn lekke band. Met die band gaat het goed, met mij wat minder. Om het vastgeroeste kreng eraf te krijgen, moest ik met een zware hamer in de weer. En aangezien die watjes van journalisten hun handen alleen maar gebruiken om het toetsenbord te beroeren en helemaal niet gewend zijn aan zware arbeid, ligt naar mijn gevoel nu mijn linkerhand in puin. Het begon gisteren. Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar het doet verrekte zeer. Als dat zo blijft toch maar eens naar de dokter. Kan ik later weer schrijven over de gezondheidszorg in Servië. Zo houd je jezelf aan het werk als blogger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
4 opmerkingen:
Nou zeg, veel sterkte en hopelijk kunnen een paar mooiere verhalen over de Servische gezondheidszorg op je blog verschijnen naast de eerdere trieste verhalen.
Veel sterkte met je hand, en is er niet iets zoals de Servische wegenwacht?
Een verrekte spier? Kijk het een paar dagen aan, geef de hand rust en als het dan nog pijn doet, laat er even naar kijken.
Meryam
Ach, zielepoot! Sterkte hoor!
(is dat verbandje nodig of voor de foto?)
Ik denk inderdaad dat er een spier is verrekt. De hand krijgt rust en daarvoor is dat verbandje (dus niet alleen voor de foto). Dat is prettig, want nu hoef ik niet af te wassen.
Een reactie posten