vrijdag 18 september 2009
moeder
Mijn moeder is vandaag jarig. Ze wordt vierentachtig. Het gaat niet zo goed met haar. Meer dan in bed liggen kan ze niet. Het is onmogelijk te beoordelen wat er in haar hoofd omgaat. Ze is dement of ze heeft Alzheimer, ik weet het niet precies, misschien maakt het ook niet zoveel uit. Haar hersens zijn in de war en beter wordt ze niet meer. Aleksandra en ik waren afgelopen week bij haar op bezoek. We hadden de indruk dat ze ons herkende (toen ik zei dat we gingen, zei ze: "mag niet"), maar misschien was de wens wel de vader van de gedachte. Het is lastig om in Belgrado te wonen. Ik zou veel vaker bij haar langs willen gaan, al was het alleen maar om, zoals op de foto, haar hand vast te houden en naar haar te kijken. Ik heb nooit zo lang en zo intensief naar mijn moeder gekeken, het was me dan ook bijvoorbeeld nooit opgevallen dat ze van die hemelsblauwe ogen heeft. Mijn moeder is breekbaar en bleek, ze is oud en hulpeloos, maar ze is wel mijn moeder en ik houd erg veel van haar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Heel veel sterkte toegewenst....
Ook van mij sterkte gewenst, kan me voorstellen dat je dubbele gevoelens hebt; je bent gelukkig in Belgrado maar hebt vanwege je moeder moeite met de afstand.. Gevoelig stukje..
wat eel lief, ontroerend en mooi stukje
Ismael heeft prachtig mooi verwoord wat ik had willen zeggen
Jan
Sluit me bij de vorige schrijvers aan,lief,mooi,ontroerend en ze heeft vast wel gevoeld dat je er was..
Ja, lief en dapper ook om te schrijven. Sterkte.
lief gezegd David Jan. Misschien troost het je wel te weten dat je moeder zelf niet goed beseft hoeveel tijd er tussen je bezoekjes zit. Wat niet wegneemt dat ze er zeker van geniet om je vast te kunnen houden. Veel liefs van Tijn en Chantal
Dank jullie wel voor de hartverwarmende reacties.
Een reactie posten