Wat is het toch lekker om schrijver, eind- en hoofdredacteur en enig aandeelhouder van het Belgradoblog te zijn. Want eigenlijk kan het helemaal niet, een aflevering van de voertuigenserie uit Frankrijk. Dit blog gaat over de Balkan, een Renault Dauphine in Ajaccio heeft hier niets te zoeken. Dat had u gedacht meneer, mevrouw. Wie gaat daar over? Nou ik. En omdat de Renault Dauphine de eerste auto van mijn vader was, zet ik hem er toch op.
Posts
4 opmerkingen:
Het zei je vergeven. Zelf heb ik toevallig tijdens mijn vakantie ietwat weemoesig staan kijken bij een rode Daihatse Cuore uit het jaar nul, precies zo eentje als mijn eerste autootje. Niks mis met een beetje mijmeren, toch?
Het mooie is dat auto's in landen met zo'n mild klimaat veel langer goed blijven. Zie je in Afrika ook met oude Peugeot's en op Cuba met oude Amerikaanse wagens.. Hwb hier in NL nog nooit een Dauphin gezien..
Yugo's, Zastava's, Trabanten, Kevers, Renaults 4 en noem maar op blijven hier ook veel langer goed dan in het regenachtige West-Europa. Em met mijmeren is inderdaad niks mis. Ik herinner me dat onze Dauphine de tweede of derde auto in de straat was. Als jongetjes hadden we dus alle ruimte om te voetballen, zij het dat een overbuurman altijd vreselijk kwaad werd als de bal in zijn rozenperkje geraakte.
een mooie renault of yugo, het is altijd leuk om een automomentje van je te lezen/zien en een leuke afwisseling in de barrels die je ons soms voorschotelt (waar absoluut niets mis mee is, het is erg juist leuk).
Een reactie posten