donderdag 6 november 2008

koffie


Laat me het eens over koffie hebben. Veel mensen hier geven de voorkeur aan een schep koffie in een speciaal steelpannetje, water erbij, op laten koken, roeren, nog een keer op laten koken en klaar. Ik vind dat over het algemeen niet te drinken. Of de kwaliteit van de koffie laat te wensen over of het is te slap of het is te sterk en je zit altijd met die laag prut die ik om onduidelijke redenen bijna altijd ten dele weet op te slobberen. En dat is niet lekker.
De Balkan zou de Balkan niet zijn als er over die koffie geen dispuut zou bestaan. De Turken hebben de koffie hier geïntroduceerd, dus heet deze koffievariant eigenlijk Turska kafa (Turkse koffie). Maar ja, de Turken waren bezetters en daar kan niks goed van komen, dus hebben we het in Servië vaak over Srpska kafa, in Bosnië over Bosanska kafa en in Macedonië over Makedonska kafa. Minder puriteinse Balkanezen hebben het over domaća kafa (binnenlandse koffie).
In veruit de meeste café's hebben ze inmiddels espressoapparaten en dat is een verademing. In Albanië weten ze daar het beste mee om te gaan. Nergens in de regio drink je zulke lekkere espresso's als in Tirana. Er bestaat dan ook een speciale band tussen Italië en Albanië. In Belgrado, Zagreb, Sarajevo, Podgorica, Priština en Skopje kun je overigens eveneens met een gerust hart om espresso vragen.
Thuis heb ik het liefst filterkoffie; niet te slap en lekker zoet. Daarmee heb ik een probleem, want filterkoffie is niet populair op de Balkan. Slechts weinig winkels verkopen het en als ze het al hebben, dan is het (in Belgrado tenminste) vaak de lokaal geproduceerde Intermezzo- (niet te drinken) of de geïmporteerde Krönung-koffie (iets minder niet te drinken). Gelukkig is er de coffeeshopketen (échte coffeeshops, dus geen hasj of marihuana) Greenet. Daar kun je kopjes koffie drinken, maar in enkele vestigingen hebben ook koffie om mee te nemen. Keus te over: Latijns-Amerikaanse bonen, Afrikaanse bonen, gemengde bonen. Als je wilt, malen ze het voor je. Ik scoor daar geregeld een kilo a 1100 dinar (een kleine dertien euro). Alleen al een genot als je thuis de zak opent en het aroma je tegemoet komt.
Ik had een haast antiek koffiezetapparaat, maar dat heeft de verhuizing niet overleefd. Dus heb ik nu een zachtblauw machien van de firma Philips. Ik zei al: filterkoffie is niet populair. De keus aan koffiezetapparaten is dan ook beperkt.

1 opmerking:

Anoniem zei

Kun je in Belgrado ook een "produzena kava/kafa" krijgen zoals in Kroatie? Gewoon een beetje extra heet water bij een espresso, heerlijk alternatief voor wie thuis van sterke filterkoffie houdt