Zelf kon ik er jammer genoeg niet bij zijn -ik was op de terugweg uit Roemenië- maar de begrafenis van patriarch Pavle, die afgelopen zondag
na een schier eindeloos ziekbed was overleden, was een indrukwekkende gebeurtenis. Honderdduizenden gelovigen bevolkten de straten van Belgrado om iets te kunnen zien of horen van de uitvaartdienst in de patriarchale kerk (heet dat zo in het Nederlands?), om een glimp te kunnen opvangen van de open kist die naar de Sveti Sava kerk werd gedragen, om hun respect te tonen, om te rouwen. Het waren niet alleen maar Belgradoërs, ze kwamen overal vandaan: uit heel Servië (inclusief Kosovo), uit de Republika Srpska, uit Montenegro. Pavle werd later in besloten kring begraven in het klooster van de Heilige Aartsengelen in Rakovica, het klooster waar hij ooit als monnik was begonnen. Hier een indruk.
Albert vroeg eerder deze week hoe de opvolger van Pavle zal worden gekozen. Hier vind je de procedure.Ik heb me af zitten vragen waarom deze patriarch zo geliefd was, waarom zo velen de moeite hebben genomen om afscheid van hem te nemen. Dat is een moeilijke vraag, maar ik denk dat ik een deel van het antwoord weet. Volgens mij heeft het met identiteit te maken. De Servisch-orthodoxe kerk staat voor een deel van de persoonlijke identiteit van (bijna) iedere Serviër. De kerk is niet alleen maar een religieus instituut, zij is een van de weinige nationale symbolen waarop Serviërs menen te kunnen bouwen. En veel Serviërs beschouwen de kerk als anker van hun leven, ook al omdat er zo weinig andere vaste waarden zijn. In politiek heeft vrijwel niemand vertrouwen, cultureel stelt dit land niet veel voor, sportprestaties worden er (behalve door een handvol tennissers, waterpoloërs en basketballers) nauwelijks geleverd. Tel daar de zachtaardige persoonlijkheid van Pavle bij op en je hebt een deel van de (mijn) verklaring.
Ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Albert vroeg eerder deze week hoe de opvolger van Pavle zal worden gekozen. Hier vind je de procedure. Ik vrees dat het geen fraaie vertoning zal worden. Een aantal bisschoppen ambieert het hoogste ambt in de Servisch-orthodoxe kerk, denk aan Amfilohije en Artemije. Zij kennen weinig scrupules, ze zullen alles uit de kast halen om hun rivalen terzijde te schuiven. Ik verwacht dat er de komende maanden niet veel fris nieuws uit de rangen van de kerk zal komen.
Posts
7 opmerkingen:
patriarch Pavle was een man die de helft van zijn leven de orthodoxe kerk in prizren (kosovo) leide ben er ooit geweest toen ik nog heel klein was ook al kan ik me eigen weinig herinneren, hij wilde leven net als de gewoon volk, had nooit geen geld de enigste wat ie op zijn kamer had was een bed en een lamp, patriarch Pavle at nooit geen vlees alleen groente brood en water. R.I.P.. patriarch Pavle we zullen altijd aan je denken.. ook wat je voor de arme mensen hebt gedaan in kosovo en belgrado, hij gaf die mensen die niks te eten had juist alles , hij hoefde zelf niks dacht eerst aan zijn volk.. we love you
@@cultureel stelt dit land niet veel voor, sportprestaties worden er (behalve door een handvol tennissers, waterpoloërs en basketballers) nauwelijks geleverd?@@
Nou,dit keer ben ik niet met je eens!Volgens mij ben je niet goed geinformeert.Juist die twee dingen die je noemt hebben we meer als zat maar je volgt het warscheinlijk niet.En Pavle is geliefd door serviers omdat hij heel bescheiden leven leide,hij had het materialisme de rug gekeerd.Hij kon heel rijk worden zo als vele priesters maar kooz zelf de tegenowergestelde.Hem kon je in een trem of bus zien,wandelend op straat en je kon hem altijd toe spreken.Vele politiek mensen dachten hem te kunnen gebruiken maar is ze nooit gelukt,hij had het altijd over vreden en mensenlijkheid.
Pavle is de beste van ons maar nu is hij gestorven en aan ons is het owergelaten of wij iets van hem leren..Ik hoop van wel.Als zo iets als een heilige mens bestaat dan is hij het 100% geweest!!!
VECNA MU SLAVA I NEK POCIVA U MIRU,AMIN
Warom zijn seviers zo gehecht aan de kerk?
Nou,omdat 500 jaar onder turken kerk de enige manier was om onze identieteit te behouden,als die er niet was waren we vandaag allemaal turken.Kerk had niet altijd de goede weg voor ons gekozen maar des tijds hadden we ni3ks anders dat we op konden rekenen want europa had ons toen de rug gekeert en England had liever turken in plaats van onafhankelijke Servie.
De kerk vandaag zonder Pavle is op proef gesteld ,welke kant op ze willen gaan.Er zieten heel veel AUDI A8 priesters maar er zieten ook vele eerlijke priesters die het beste van de kerk willen maken.
Anfilohije zal zeker geen nieuwe patrijarch worden omdat hij te extreem is en de volk diep verdeelt.Ik zou het liefst Grigorije willen ,hij is jong,van deze tijd,modern en heel erg positief.In iedere geval is Pavle onvervangbar maar laten we hopen dat we iemand krijgen die ten minste de helft goed is als Pavle!!!
Ik denk dat je gelijk hebt met je antwoord op de vraag waarom patriach Pavle zo geliefd was, David Jan. Ik heb in de jaren negentig in Bulgarije gewoond en gezien dat de Bulgaars-orthodoxe kerk een wezenlijk deel is van de Bulgaarse identiteit. Zeker in die tijd, waarin alle zekerheden van het oude systeem overboord waren gegooid, bood de kerk, ondanks het schisma, een stabiel houvast. Ik had in die tijd een goede Servische vriend in Sofia en hij sprak altijd vol warmte en respect over Pavle.
Groet, Jan
@ Kosovosrbija en Aleksa. Jullie hebben groot gelijk met jullie aanvulling dat de sobere levenswijze en de nabijheid tot zijn volk hebben bijgedragen aan de populariteit van de patriarch. Dat had ik zeker in mijn stukje moeten melden.
@ Aleksa. Wat de cultuur en de sport betreft, heb ik me ongelukkig uitgedrukt. Wat ik bedoel te zeggen is dat de prestaties op dat gebied veel minder bindend zijn dan de persoon van patriarch Pavle. Novak Đoković of Jelena Janković hebben nu eenmaal niet zijn status en bovendien houdt niet iedereen van sport. Met cultuur (in de ruime zin)is het probleem dat die al snel tot verdeelde meningen leidt.
Hi David Jan,
nog even ivm je vraag; het heet in het nederlands een orthodoxe kerk. Dus in dit geval Servisch ortodoxe en verder varieert de benaming van land tot land.
Groetjes,
Saša
Wat een bijzondere procedure met die drie enveloppen, doet me beetje denken aan de oud-testamentische hogepriester die ook in sommige gevallen het lot (God) liet beslissen (heette dat niet de Urim en de Thurim?).
Bedankt voor de link in ieder geval!
Een reactie posten